Στις 4:37 π.μ. ο σκηνοθέτης Π.Χ. εγκαταλείπει το σπίτι του παρασυρόμενος από ένα τέλμα και ένα βεδουίνο θαλάσσης. Στην Αυλίδα, όπου φτάνουν στις 4:37 ακριβώς, επικρατεί νοτιάς, αδημονία και ίμερος. Άνδρες με πρησμένες σκελέες και σακ βουαγιάζ γυροφέρνουν γυναίκες με φουστίτσες πλισέ και πατάκια στις φτέρνες - ανάμεσά τους και μια Ιφιγένεια με μακρόταλο ένδυμα και ένα ελάφι που το συστήνει ως Χόλλυ. Οι άνδρες τις γυροφέρνουν και αυτές. Η Ιφιγένεια κατεβάζει τα μάτια και η Χόλλυ τα ανοίγει διάπλατα. Οι άλλες ανασηκώνουν ελαφρώς τον ποδόγυρο. Όλοι αδημονούν να μπουν στο καράβι που στροβιλίζεται επί τόπου μπροστά τους. Ανηλεώς και με χάρη. “Έχω ελευθέρας”, διατείνεται ο Π. και ανεμίζει στους ιθύνοντες μια κάρτα με τη λέξη “Οέ” - εις διπλούν, όπως ακριβώς και στην πλώρη. “Οέ, Οέ”, τσιρίζει βραχνά, κινδυνεύοντας να ξυπνήσει εαυτόν και τους πάντες. Την ίδια στιγμή ένας κάδος παίρνει φωτιά και ένα κύμα κυλιέται ηδονικά στο τσιμέντο. Αυτό του επιτείνει το γρέζι. Ο βεδουίνος του νεύει Σσσσς.  “Δεν αρκεί η κάρτα εισόδου”, του λέει σε άγνωστη γλώσσα  “χρειάζεται να έχεις μαζί σου προμήθειες”. Ο Π. απαντά ενεός. Ο βεδουίνος ανοίγει εμπιστευτικά την κελεμπία του – από την κοιλιά του ξεπροβάλλουν βαζάκια με σκαθάρια και άλλα καλούδια και ένα μπουκάλι με υγρό αγνώστου πατρότητας. Ο Π. ψαχουλεύει εναγωνίως τις τσέπες του για κέρματα και παραπομπές.  Εγκαταλείπει προς στιγμή την ουρά και αναζητεί εφημερεύον περίπτερο. Στις 4:37 ακριβώς επιστρέφει με 7 ρυζογκοφρέτες βιολογικής γεωργίας, 7 μπουκάλια εμφιαλωμένο νερό του μισού λίτρου και 7 δροσομάντηλα για την προσωπική του υγιεινή. “Τύχη αγαθή”, λέει, στον βεδουίνο με έκδηλη αγωνία στα μάτια. “Ιφιγένεια, τη λένε”, παρεμβαίνει η Χόλλυ. Ο βεδουίνος μεσολαβεί και επιβιβάζονται εκτός σειράς - “Οέ, Οέ”, ψελλίζουν, με κεφαλαίο Ο, ενδιάμεσο κόμμα και άφατη ευχαρίστηση.

Ενόσω το καράβι “Οέ, Οέ” ταξιδεύει ακίνητο, οι επιβάτες του, συμπεριλαμβανομένων των εκτός σειράς Π.Χ., κλπ.,  επιδίδονται σε φιλοσοφικές συζητήσεις, συνουσίες και λοιπές τρυφερές συναλλαγές. Στις 4:37 π.μ. μία εβδομάδα αργότερα, και ενώ το καράβι έχει πραγματοποιήσει 700 τουλάχιστον περιστροφές γύρω από τον εαυτό του, η επιτροπή καταγράφει πτώση των πνευματικών και σωματικών τους υγρών, δυσανασχέτηση και χλωμάδα. Το αποδίδει στην εξάντληση των αποθεμάτων τους και συγκαλεί σύσκεψη για την εξεύρεση τροφής. Από τα μεγάφωνα ανακοινώνεται η διεξαγωγή κλήρωσης σε διάφανη γυάλα για την ανάληψη της αποστολής. Σε περίπτωση αποτυχίας του, ο κατά ανωτέρω τυχερός θα θυσιασθεί τιμητικώς και εκουσίως “εις ειδικόν προς τούτο βωμόν και εν μέσω ρυθμικών αλαλαγμών Οέ, Οέ”. Στη συνέχεια θα διαμελισθεί σε ισομεγέθη τεμάχια και θα φαγωθεί αργά και με σύνεση, διασφαλίζοντας τη συνέχιση του επιτόπιου ταξιδιού “και των εξ αυτού προσδοκιών” για μία ακόμα εβδομάδα τουλάχιστον. Από την κλήρωση, διευκρινίζεται, εξαιρούνται ο σκηνοθέτης Π.Χ. ως επίσημος προσκεκλημένος, ο βεδουίνος θαλάσσης ως ιθύνων νους, η Ιφιγένεια ως επίτιμος δημότης Αυλίδας και, τέλος, η Χόλλυ ως conditio sine qua non – πώς, αλήθεια, ο μύθος αλλιώς; “Αυτό το σενάριο μπάζει από παντού”, ψιθυρίζει στον βεδουίνο θαλάσσης ο Π. και ξεκινά να φλερτάρει τη μεταιχμιακή Φιγενού για να φτάσει στη Χόλλυ. Το δις εξ αμαρτείν ουκ ελάφου σοφής, λέει η Χόλλυ και πηδά στο νερό, παρασύροντας μαζί της την Ιφιγένεια που την κρατά από το λουρί, τον Π. ο οποίος κρατά την Ιφιγένεια από το μακρόταλο, αμάνικο ένδυμα και τον βεδουίνο θαλάσσης του οποίου η κελεμπία εμπλέκεται στα πόδια τους. Ψαρέψτε τους, φωνάζουν οι υπόλοιποι εν μέσω Οέ, Οέ. Ανηλεώς και με χάρη.