Ομιλούσα εικόνα

Μπορείς ίσως να πεις κάτι πάνω σε μια φράση του Σιμωνίδη του Κείου: Η ζωγραφική είναι σιωπηλή ποίηση και η ποίηση ομιλούσα εικόνα

Άρα υπάρχει και η σιωπή και η ομιλία και μάλιστα εναλλάξ όπως υπάρχουν και οι δύο τέχνες διακριτές και αυτόνομες: η ζωγραφική και η ποίηση, δηλαδή η λογοτεχνία.

Μπορείς με βάση τον παραπάνω ορισμό να ζωγραφίσεις δυο γυναικεία πόδια μέσα στη θάλασσα, ή ένα υποβρύχιο, ή μια κουταλιά βανίλια μέσα σ' ένα ποτήρι παγωμένο νερό που εξαιτίας του το ποτήρι έχει ιδρώσει και το ‘χει κυκλώσει μία πάχνη που κρύβει το περιεχόμενο. Το θαλασσινό νερό αν το δεις να τρέχει σ' ένα ρυάκι έχει το χρώμα του νερού ή παίρνει το χρώμα του βυθού του ρυακιού ή το φως της μέρας του απογεύματος ή του ηλιοβασιλέματος. Η ποσότητα του νερού μέσα στη θάλασσα κάτω απ' το φως της μέρας ή του φεγγαρόφωτου δίνουν στο θαλασσινό νερό ένα γαλάζιο ή βαθυπράσινο ή γαλαζοπράσινο χρώμα.

Το κουτάλι με τη βανίλια μέσα στο ποτήρι με το νερό κόβεται στα δυο χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει. Είναι απλά και μόνο μια παράθλαση που θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως μια μεταφορά στη λογοτεχνία.

Μπορείς λοιπόν να ζωγραφίσεις μια απ' αυτές τις εικόνες και να γράψεις ένα λογοτεχνικό κείμενο με το ίδιο θέμα. Το αποτέλεσμα που θα προκύψει με το ζωγραφιστό ποτήρι που μέσα του έχει βυθιστεί το κουτάλι με το άσπρο βουναλάκι της βανίλιας μαζί με το σχετικό κείμενο που μπορείς να γράψεις πάνω στην ίδια εικόνα πλησιάζοντας ή απομακρυνόμενος από αυτήν, θα είναι αυτό που λέει ο Σιμωνίδης: Σιωπηλή ποίηση, ομιλούσα εικόνα. Το καθένα από αυτά τα αποτελέσματα αυτόνομο ή ενταγμένο στην κάθε ξεχωριστή τέχνη είναι αυτό που μπορείς να αποδώσεις.