Τρεις κόρες
27/07/2019
Καθισμένη στο μπαλκόνι η αθανασία παρέλαση θνητών
απαθανατίζει στους φακούς των σκοτεινών ματιών της
φθονερά τα βλέμματα των θνητών ανυψώνονται ως τα φουρούσια
και ματαιωμένα-ματωμένα σχεδόν επιστρέφουν
εκείνη αφ' ψηλού το σφριγηλό της σώμα καμαρώνει
εκτοξεύει πόθους “Η σημασία είναι αλλού” λέει
“πλήττω με τις παρελάσεις”“ ας μετρήσω τις σταγόνες της βροχής”
-----------------------------------------------------------------------------
Σε βρώμικη χειρολαβή το ένα της χέρι
βιβλίο μικρό το άλλο χέρι το χρωματιστό
παραπαίει χαμογελάει σειρά- σειρά
όρθια στο τραμ πουλιά οι κοτσίδες της
πάνω στους ώμους φτερουγίζουν
έναν αιώνα που κράτησε μιαν ώρα
----------------------------------------------------------------------------------
γραμμή χαράζει αποκοπής
μέσα χάσκουν μπότες τσαλακωμένες
λυτά βόσκουν στη χλόη τα κορδόνια
ίχνη ανάβασης στον τοίχο στεγνωμένα
στην κορυφή γυαλιά-καρφιά αστράφτουν
σταγόνες-ροδιών ώριμοι σπόροι- γυαλίζουν στάζουν
έξω το κατώφλι αδειανό μορφάζει
στον ορίζοντα γραμμή λεπτή ατενίζει
τη φεύγουσα κόρη
...
