Το όνειρο

Ο Καλούγκιν αποκοιμήθηκε και είδε ένα όνειρο, σαν να καθόταν στους θάμνους και δίπλα τους να περνούσε ένας αστυνομικός.

Ο Καλούγκιν ξύπνησε, έξυσε τον λαιμό του, ξανακοιμήθηκε και είδε  πάλι το ίδιο όνειρο, σαν να περπατούσε δίπλα στους θάμνους και σαν να κρυβόταν μέσα σ’ αυτούς ένας αστυνομικός.

Ο Καλούγκιν ξύπνησε, έβαλε μια εφημερίδα κάτω από το κεφάλι του για να μη βρέξει με σάλια το μαξιλάρι και έπεσε ξανά για ύπνο. Κοιμήθηκε και ξαναείδε όνειρο, σαν να καθόταν στους θάμνους και δίπλα τους περνούσε ένας αστυνομικός.

Ο Καλούγκιν ξύπνησε, άλλαξε την εφημερίδα, ξάπλωσε και κοιμήθηκε και ξαναείδε, σαν να περπατούσε δίπλα στους θάμνους, και να πέρναγε αποκεί ένας αστυνομικός.

Τότε ο Καλούγκιν ξύπνησε και αποφάσισε να μην κοιμηθεί άλλο, αλλά αποκοιμήθηκε στη στιγμή και είδε ένα όνειρο, σαν να καθόταν πίσω από το αστυνομικό και να περνούσαν δίπλα οι θάμνοι.

Ο Καλούγκιν έβαλε τις φωνές και κουκουλώθηκε στο κρεβάτι, αλλά δεν μπορούσε να ξυπνήσει.

Ο Καλούγκιν κοιμόταν τέσσερις ημέρες και τέσσερις νύχτες στη σειρά και την πέμπτη μέρα ξύπνησε τόσο κοκαλιάρης που έπρεπε για να μην του πέσουν οι μπότες απ’ τα πόδια να τις δέσει τις με σχοινιά. Στον φούρνο, απ’ όπου ο Καλούγκιν αγόραζε πάντα σταρένιο ψωμί, δεν τον αναγνώρισαν και του έσπρωξαν ένα μισό-μισό σικαλένιο. Μια υγειονομική επιτροπή που πέρασε από τα διαμερίσματα, βλέποντας τον Καλούγκιν, τον βρήκε πολύ ανθυγιεινό και ακατάλληλο και διέταξε την υπηρεσία ενοικιάσεως να τον πετάξουν στα σκουπίδια.

Δίπλωσαν τον Καλούγκιν στη μέση και τον πέταξαν σαν σκουπίδι.

Δανιήλ Χαρμς, 19...

Από έκθεση της NKVD για τον Χαρμς:

«Ο Γιουβατσόφ-Χαρμς δηλώνει ότι: «Η Σοβιετική Ένωση έχασε τον πόλεμο από την πρώτη μέρα, και τώρα το Λένινγκραντ είτε θα πολιορκηθεί και εμείς θα πεθάνουμε από την πείνα, είτε θα βομβαρδιστεί μην αφήνοντας λίθον επί λίθου... Είναι απαραίτητο να εξοντωθεί ολόκληρο το προλεταριάτο. Και αν μου δώσουν φύλλο πορείας θα χτυπήσω στα μούτρα τον διοικητή και ας με τουφεκίσουν. Πάντως στολή δεν θα φορέσω και δεν θα υπηρετήσω τα σοβιετικά στρατεύματα, δεν θέλω να είμαι μαζί με αυτά τα σκατά».

Και κλείνει η  NKVD με τα παρακάτω: «Ο Γιουβατσόφ-Χαρμς μισεί τη σοβιετική κυβέρνηση και περιμένει με ανυπομονησία την αλλαγή της».

 

Μετάφραση: Ελένη Κατσιώλη