Ενεργητικός έρωτας
22/05/2019
Ο στόχος μου είναι να κάνω τον Έρωτα ενεργητικό. Δεν καταδέχομαι να είμαι ερωτευμένος. Να είμαι παθών, έρμαιο του έρωτα. Αποζητώ δράση, τη δική μου έγκριση για το βίωμα του. Όχι κάτι που έρχεται και εγώ είμαι δέσμιος του. Βαθιές οι ρίζες της συλλογικής αυτής αντίληψης που περιορίζει φριχτά την ελευθερία της επιλογής, μονάχα μια λέξη. Ο άνθρωπος έρμαιο δίχως απόφαση, δίχως μίλια, συμβιβάζεται με ένα μικρό μερτικό στη ζωή. Αυτός είναι ο παθητικοποιημένος έρωτας. Στην ουσία του ανέραστος, νεκρός καθώς οτιδήποτε δεν πηγάζει από ενέργεια ή δράση είναι καταδικασμένο, σε λήθη και περιορισμένο στα στενά όρια τα ανελεύθερα του χρόνου, του μεγάλου αδυσώπητου της ζωής που καταβροχθίζει και μιαίνει ζωή και συνειδήσεις. Ουρλιάζω όχι στη δικτατορία του παθόντα ερωτευμένου. Άλλωστε και η ίδια η λέξη το δηλώνει, παθητική μετοχή. Και υποθέτω τούτο, σαν θα ξεμακρυνω από το αδράχτι της ανάγκης, όταν λεύτερος μέσα μου θα γίνω τότε θα έχω καταφέρει να μεταπλάσω ενεργητικό τον έρωτα. Όταν τον αρχέγονο φόβο κλωτσήσω. Όταν το θάνατο αγκαλιάσω και σαν φίλοι από πάντα αγκαλιαστούμε και σαν φίλοι αλληλοσυγχωρεθούμε, τότε ο έρωτας, φαντάζομαι, θα μεταπλαστεί σε ενέργεια
