Μάζεψε τη διαφορά ο Φερνάντο Αντάτζι/ Χαντάτζι  ή Φερνάντο Αντάντ ή Fernando Haddad – ο υποψήφιος δηλαδή του Κόμματος των Εργατών, αλλά δεν κατάφερε να νικήσει τον όψιμο μετά –  ναζί Ζαΐρ Μπολσονάρο ή Ζαΐχ Μπολσονάρου – αυτή η πορτογαλέζικη προφορά! –  ή  Jair Bolsonaro

Οριστικό αποτέλεσμα:

Χαντάτζι/  Κόμμα των Εργατών  –   αριστερά – λέμε τώρα: 44,9%

Μπολσονάρο / Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα – άκρα δεξιά: 55,1%

Λευκά: 2,14%

Άκυρα: 7,43%

Συνολικά πήγαν να ψηφίσουν 115,934 εκατομμύρια βραζιλιάνοι, δηλαδή το 78,7% των εγγεγραμμένων…

Πολιτική και κοινωνική πόλωση

Βασικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών ήτανε η έντονη – αν όχι πρωτοφανής –  πολιτική και κοινωνική  πόλωση:

Οι φτωχοί, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι, οι εργάτες –  κυρίως τα μπλε κολάρα, στήριξαν την Αριστερά και τον υποψήφιο της, ενώ οι «φτωχοποιούμενοι»  – εξαιτίας της κρίσης  – παραδοσιακοί μικροαστοί, τα νέα μεσαία στρώματα, οι υψηλόμισθοι, τα λευκά κολάρα, η μισθωτή διανόηση, οι γιάπηδες, οι μεσαίοι και πλούσιοι αγρότες και μεγάλο τμήμα της μεγαλοαστικής τάξης – παρέα με τους δικαστικούς και τους αξιωματικούς του στρατού –  στήριξαν τον Μπολσονάρο, για να μειώσει τη φορολογία, να επιβάλλει το νόμο και την τάξη και να οδηγήσει τη Βραζιλία εκ νέου στην ανάπτυξη, μειώνοντας τους μισθούς και περιστέλλοντας τα κοινωνικά δικαιώματα των εργατών..

Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και κάτι άλλο:

Ένα κομμάτι αυτής της κοινωνικής συμμαχίας – κυρίως νέα μεσαία στρώματα, υψηλόμισθοι, λευκά κολάρα και  μισθωτή διανόηση –,  που ανέδειξε τον Μπολσονάρο στήριζε παραδοσιακά τον Λούλα και το Κόμμα των Εργατών, γιατί όφειλε την οικονομική και κοινωνική του άνοδο στις πολιτικές του Λούλα και του κόμματος του. Μόλις όμως ξέσπασε η οικονομική κρίση, και η τάση για κοινωνική άνοδο αντιστράφηκε ή βάλτωσε, τα στρώματα αυτά απέσυραν σιγά – σιγά την στήριξη τους στην αριστερή  σοσιαλδημοκρατία – στο ΚΕ δηλαδή, θεωρώντας τη διαφθορά των διαδόχων του Λούλα – κι ίσως όχι τόσο του ιδίου –  υπεύθυνη για την κρίση.  

Έτσι ψήφισαν Μπολσονάρο για να τιμωρήσουν τους διεφθαρμένους διαδόχους του Λούλα…    

Λιγα λόγια για τον Μπολσονάρο/ Μπολσονάρου

Ο 63χρονος Ζαΐρ Μπολσονάρο δεν είναι άγνωστο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της χώρας. Πρόκειται για έναν  γυρολόγο της βραζιλιάνικης δεξιάς – κεντροδεξιάς, που εκλέγεται βουλευτής εδώ και 28 χρόνια:  Προοδευτικό Κόμμα – που δεν είναι και πάρα πολύ προοδευτικό, Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα, Δημοκράτες . Ακόμα και με το πρώην κεντροαριστερό Βραζιλιάνικο Εργατικό Κόμμα έχει εκλεγεί ο μπαγάσας!     

Αυτός λοιπόν ο γυρολόγος μεταγράφηκε σ’ ένα μικροσκοπικό σοσιαλφιλελεύθερο και μετριοπαθές κεντροδεξιό κόμμα, στο Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα, στις αρχές του 2018 –  ενώ ήταν ήδη προτεινόμενος υποψήφιος  του Προοδευτικού Κόμματος – από το 2015, και ύστερα του Χριστιανικοκοινωνικού, στο οποίο μεταπήδησε κάνα χρόνο αργότερα – και το μεταμόρφωσε από ένα κεντρώο σε ακροδεξιό σχεδόν άμεσα!

Περίεργα δε σας ακούγονται όλα αυτά;     

Σα να τον προωθούσαν – οργανωμένα και σχεδιασμένα –  κάποια κέντρα…

Ακόμα και μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, στις αρχές του Σεπτέμβρη, μοιάζει πολύ περίεργη…

Όπως και να έχει το πράγμα, η εκλογή ενός υπερασπιστή δικτατορικών και φασιστικών καθεστώτων ως προέδρου της 6ης σε πληθυσμό και  5ης  σε έκταση – κι 8ης σε ΑΕΠ –  μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο, είναι ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, κι όχι μόνο για την Βραζιλία και μεγάλα κομμάτια του λαού της…