Ο δεσμώτης
23/06/2018
Ανοίχτε το μπουντρούμι.
Το φέγγος της ημέρας δώστε μου,
τη μαυρομάτα κοπελιά,
το μαυροχαίτικο φαρί!
Και τη μικρή την καλλονή
πρώτα γλυκά θα τη φιλήσω,
στ’ άλογο πάνω θ’ ανέβω
στην στέπα σαν αγέρι να βρεθώ.
Ψηλό της φυλακής το παραθύρι,
η θύρα έχει λουκέτο και είν’ βαριά.
Η μαυρομάτα μακριά
είναι στ’ αρχοντικό της.
Το άτι το καλό στον κίτρινο έρημο αγρό
θέλει μονάχα να καλπάζει,
μαργιόλικο, χαρούμενο,
με την ουρά στον άνεμο…
Μόνος εγώ, χωρίς χαρά,
τοίχοι ολόγυρα γυμνοί,
στο μισοπεθαμένο φως
καίει το λυχνάρι αμυδρά.
Και μόνο ένα βήμα ρυθμικό
του αμίλητου φρουρού
πίσω από τις πόρτες αντηχεί
στη σιγαλιά της νύχτας.
Ο ποιητής Μιχαήλ Γιούρεβιτς Λέρμοντοφ γεννήθηκε στη Μόσχα το 1814 και πέθανε στο Πιτιγκόρσκ[1] το 1841. Στο έργο του ενυπάρχουν ο πολιτικός και ο φιλοσοφικός λόγος. Η ποίησή του σηματοδότησε μια νέα άνθηση στη ρωσική λογοτεχνία και είχε μεγάλη επιρροή στους Ρώσους συγγραφείς και ποιητές του 19ου και 20ου αιώνα. Από τα έργα του εμπνεύστηκαν ζωγράφοι, συνθέτες, άνθρωποι του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πολλά από τα ποιήματά του έγιναν δημοφιλή τραγούδια.
Ο Δεσμώτης δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο «Αλμανάκ της Οδησσού του 1840»
μετφρ. από τα ρωσικά: Ελένη Κατσιώλη
[1] Λουτρόπολη στην περιοχή της Σταυρούπολης, 1576 χιλ. νοτίως της Μόσχας.
