Τελικά ενώ ως εκείνη την στιγμή δεν είχαν συναντηθεί ούτε στην σκάλα της κυρίας εισόδου, ούτε μπροστά στον κάδο της ανακύκλωσης, συναντήθηκαν στο ασανσέρ.

-Καλημέρα, είπε αυτός.

-Καλημέρα, είπε αυτή.

Αλλά δεν ήταν μέρα. Δηλαδή ήταν, αλλά τόσο συννεφιασμένη που έμοιαζε με νύχτα. Και δεν ήταν ακόμη χειμώνας και άλλωστε ζούσαν στο Νότο, παρ όλα αυτά, δηλαδή δεν είναι πολλά ένα είναι, μία μέρα που είναι σαν νύχτα, αυτός συστήθηκε:

- Λέγομαι ΚάθεΤι.

–Τι ομοιότητα; Εμένα με λένε ΚάθεΠως, αλλά ουδέποτε έχουμε συναντηθεί.

-Ούτε εγώ σας έχω συναντήσει, με την πλήρη έννοια του όρου αν και νομίζω πως σας έχω δει όχι με την άκρη του ματιού μου, αλλά και με τα δύο μου μάτια στο πλοίο προς την Αίγινα. Το περασμένο καλοκαίρι .

-Αλήθεια, είπε με έκπληξη η κ. ΚάθεΠως. Συγνώμη, ομολογώ, πως εγώ δεν σας πρόσεξα.

-Εγώ σας μίλησα. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι σας είπα. Ποτέ δεν χάνω την ευκαιρία να μιλήσω σε μία ωραία γυναίκα.

-Αλήθεια, με βρίσκετε όμορφη;

-Ιδιαιτέρως.

Ήταν τόσο κοντά της, σε αυτό το ασφυκτικό ασανσέρ και ανέπνεε το άρωμά της.  Ρουφούσε την αύρα της, διψούσε τα χείλη της, σκανδαλιζόταν με το μπούστο της, σαγηνευόταν από την κομψότητά της. Θυμήθηκε όμως το όνειρο που είχε δει την προηγούμενη νύχτα ότι ήταν σε ένα ασανσέρ χωρίς καμπίνα να σε προστατεύει και τα κουμπιά του ήταν 125 και δεν κατόρθωνε να κατέβει στον όροφο του όταν έφτανε εκεί, γιατί η πόρτα δεν άνοιγε. Πρέπει να παγιδεύτηκε πολύ ώρα σε εκείνη την πόρτα του ονείρου του.

-Τι πάθατε τον ρώτησε εκείνη. Θέλετε να πάρετε αέρα μήπως;

-Όχι, είπε αυτός, δεν έπαθα τίποτα, νόμιζα πως ήμουν αλλού.

-Ελάτε, συνέλθετε, είμαστε εδώ μαζί, είπε τσαχπίνικα, αχ μην κάνετε έτσι τώρα που κάνατε κομπλιμέντο.

Αυτός βούτηξε την μύτη του στο ντεκολτέ της, συνέχεια κι ύστερα χώθηκε ολόκληρος. Έκανε μία κανονική βουτιά ανάμεσα στα στήθη της.

Ιντερμέδιο

Τι θα μπορούσε να γίνει στην συνέχεια.

Μία εκδοχή, η πρώτη, θα ήταν να μείνει ανάμεσα στα στήθη της ως την επόμενη συνέχεια. Θα ήταν ένα μάλλον αστείο σύμπλεγμα. Αυτός θα χρησιμοποιούσε τα χέρια του σαν πόδια, ενώ τα πόδια εκείνου θα πλαισίωναν το πρόσωπό της.

Άλλη εκδοχή: βγαίνουν από το ασανσέρ και της εξηγεί γιατί χλώμιασε πριν. Της αφηγείται σύντομα τον εφιάλτη του γιατί ταράζεται και κοντεύει να τον πιάσει το άσθμα του.

Υπάρχουν και άλλες εκδοχές.

Άλλη μία: Χωρίζουν στην είσοδο χωρίς να δώσουν συνέχεια στην σκηνή της γνωριμίας τους μέσα στο ασανσέρ.

Αλλά δεν θα χρησιμοποιήσω καμία από τις εκδοχές που ανάφερα.

Στην είσοδο αποφασίζουν να πάνε για καφέ, αν και η κ. ΚάθεΠως παραγγέλνει τσάι.

Τον ρωτάει: δεν μου είπατε όμως τι δουλειά κάνετε;

- Α, συγγραφέας είμαι αλλά χωρίς επιτυχία ως τώρα τουλάχιστον.

-Επομένως μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση να σας έχω διαβάσει.

-Μάλλον όχι. Δηλαδή, γιατί όχι, γράφω παντού όπου υπάρχει τυπωμένο χαρτί, προσφάτως και σε ένα site , τον στρόβιλο και σ ένα ακόμα το Περί ου.

-Τότε ίσως σας έχω διαβάσει. Τι γράφετε τώρα;

-Γράφω μία ιστορία για τον καθένα.

-Ιστορία για αγρίους;

-Όχι, ερωτική είναι.

-Και τι τίτλο έχει;

-Ο κ. ΚάθεΤι και η κ. ΚάθεΠως.

-