Ένα μ

Ένα μ σκέτο. Στην άκρη του έκτου στίχου. Άκρη δεξιά. Αδεξιότητα του τυπογράφου; Κάτι είχε κρύψει την απόστροφο. Η αποστροφή του λόγου της πήγαινε περίπατο. Προσπάθησε να σπρώξει το μ έξω από τη σελίδα 126- μια από τις τελευταίες. Ένα περισσευούμενο μ. Μονάχο του. Στην άκρη πριν από το ρήμα, άρπαξαν. Την άρπαξαν. Τελεία. Η επόμενη φράση μισοσβησμένη. Ο τυπογράφος είχε αλλού το νου του. Έτσι η Ούνα δεν μπορούσε να καλέσει σε βοήθεια. Να φωνάξει εδώ είμαι! Μ' άρπαξαν!

 Κάνοντας συμμαχία ο αντίχειρας κι ο μέσος επιχειρούσαν να σπρώξουν το μ έξω απ τη σελίδα. Λες κι αυτό ή το αντίθετο θα την έσωζε απ τους απαγωγείς της. Δεν θα έλεγε πια: μ' άρπαξαν. Αλλά άρπαξαν. Έτσι αόριστα. Χωρίς συνέχεια στην από κάτω αράδα. Είχε σταθμεύσει εκεί στην πρώτη παράγραφο της σελίδας 126. Πιο κάτω ψιθύρισε. Πιο κάτω. Πιο κάτω λοιπόν ήταν ένα ακόμη μ με απόστροφο. Κανονικό αυτό. Κι αμέσως μετά σε κάποια αξιοπρεπή απόσταση το ρήμα έσωσαν

Ανακουφίστηκε. Πήρε μια βαθιά ανάσα κι έκλεισε το βιβλίο. Όταν το ξανάνοιξε ύστερα από μέρες, το μ ήταν εκεί. Με την απόστροφο στο ύψος της κεφαλής του. Και η συνέχεια, τρεις αράδες πιο κάτω ως την αράδα που τελείωνε με τη φράση: μ έσωσαν.