Περιπτώσεις
22/03/2017
Μια φορά κι έναν καιρό ο Ορλόφ παράφαγε μπιζελόφαβα και πέθανε. Και ο Κριλόφ που το έμαθε, πέθανε κι αυτός. Κι ο Σπιριντόνοφ πέθανε από μόνος του. Κι η γυναίκα του Σπιριντόνοφ έπεσε από την ντουλάπα και πέθανε κι αυτή. Και τα παιδιά του Σπιριντόνοφ πνίγηκαν στη λίμνη. Και η γιαγιά του Σπιριντόνοφ έγινε αλκοολική και άρχισε να αλητεύει. Και ο Μιχάιλοφ σταμάτησε να χτενίζεται και έπαθε από ψώρα. Και ο Κρουγκλόφ ζωγράφισε μια γυναίκα με κνούτο και τρελάθηκε. Και ο Περεχριόσταφ πήρε τηλεγραφικά ένα έμβασμα τετρακόσια ρούβλια κι άρχισε να μεγαλοπιάνεται και γι’ αυτό τον απόλυσαν από την υπηρεσία.
Καλοί άνθρωποι, αλλά δεν ξέρουν πώς να βάλουν μια σταθερή βάση.
22 Αυγούστου 1933
μτφ. Ελένη Κατσιώλη
Δανιήλ Ιβάνοβιτς Χαρμς Γιουβατσόφ (1905-1942), Ρώσος συγγραφέας και ποιητής. Μέλος της «Ένωσης Πραγματικής Τέχνης».[1] Από το 1926 αποπειράται να ενώσει τις δυνάμεις των αριστερών συγγραφέων και ζωγράφων του Λένινγκραντ. Το φθινόπωρο του 1927 η Ένωση με επικεφαλής τον ίδιο παίρνει την οριστική ονομασία της. Σε αυτή συμμετέχουν εκτός από τον Χαρμς ο Αλεξάντρ Βεντένσκι, ο Νικολάι Ζαμπαλότσκι, ο Κονσταντίν Βαγκίνοφ, ο Ίγκαρ Μπαχτεριόφ, ο Μπόρις Λεβίν, ο Κλιμέντι Μιντς κ.ά.
Για αυτή τη δράση ο Χαρμς συνελήφθη για πρώτη φορά τον Δεκέμβρη του 1931 μαζί με άλλα μέλη της ομάδας για συμμετοχή σε «αντισοβιετική ομάδα συγγραφέων». Καταδικάστηκε τρία χρόνια σε σωφρονιστικό στρατόπεδο. Τον Μάρτιο του 1932 η απόφαση μετατράπηκε σε εξορία και ο Χαρμς στάλθηκε στο Κουρσκ.
Η δεύτερη σύλληψη έγινε το Αύγουστο του 1941, ύστερα από καταγγελία της Αντονίνα Ορανζίρεγεβα, στελέχους της ΝΙΚΑΒΕΝΤΕ. Κατηγορήθηκε για «συκοφαντική και ηττοπαθή συμπεριφορά». Ο Χαρμς, για να γλυτώσει την εκτέλεση προσποιήθηκε τον τρελό. Το έκλεισαν σε τρελοκομείο του Λένινγκραντ όπου πέθανε από πείνα κατά την πολιορκία της πόλης. Στις 25 Ιουλίου 1960 με αίτημα της αδελφής του, η Γενική Εισαγγελία τον αθώωσε και τον αποκατέστησε.
[1] («Объединение реального искусства»)
