21. η συνάντηση β΄
12/03/2017
Έχει σκοτεινιάσει νωρίς. Είναι αρχές Νοεμβρίου. Η συνάντηση, έχει ορισθεί για το σταθμό του ηλεκτρικού.
Έχει κάνει, επιμελημένο μακιγιάζ με ανεξίτηλα κραγιόνια στο μισό της πρόσωπο - άλικα, βιολέ, υποκάστανα - ώστε να είναι εμφανής, ακριβής και πειστική η κάκωση. Εξάλλου, η περούκα με τα ατέλειωτα μαλλιά θα πέφτει έτσι, που να μοιάζει ότι εσκεμμένα, έχουν την πρόθεση οι μπούκλες, να καλύπτουν το ελάττωμα.
Το μαύρο φόρεμα της, χαίδευει τους δρόμους. Τα πόδια της, μέσα σε κόκκινα μποτάκια, δεν πετούν, σέρνονται. Στο τραίνο, ελκύει τα βλέμματα. Απλοί και ασήμαντοι οι άνθρωποι, την κοιτούν με περιέργεια. Στον δείχτη της, φορά ένα τεράστιο δακτυλίδι με κεφαλή κόρακα από καθαρό ασήμι. Το στόμα της, είναι βαμμένο με μαύρο κραγιόν, και τα μακριά της νύχια επίσης.
Στο σημείο της συνάντησης, έξω από το παλαιικό οίκημα του σταθμού, στήνεται και φορά τα δερμάτινα γάντια της. Θέλει να κρύψει, τα παραμορφωμένα από αρθρίτιδα χέρια της. Ανάβει τσιγάρο στην πίπα της. Είναι βουλιμική με το τσιγάρο, εθισμένη στο κάπνισμα.
Κόσμος πολύς περιμένει. Όλοι τους βέβαια, προσμένοντας την σαββατιάτικη ευτυχία, το ανέλπιστο. Την χαρά που έρχεται βιαστικά και προγραμματισμένα,. την λύτρωση από τα άγχη.
Απέναντι, δεσπόζει το café de Poete, κατάμεστο μέσα στο πορτοκαλί φως του. Ομοιάζει εξωτερικά με τζαμί.
Ο συνωστισμός, γίνεται σχεδόν ασφυκτικός. Κινούμενα σώματα την ακουμπούν και νιώθει αποστροφή.
Όταν παίρνουν τα ψεύτικα μαλλιά της φωτιά, ουρλιάζει. Ο κόσμος θορυβείται. Οι μικρές φλόγες επεκτείνονται στο μακιγιαρισμένο δέρμα της.
Γίνεται αναταραχή. Κραυγές ακούγονται. Εθελοντές προστρέχουν. Καλείται ασθενοφόρο. Το μισό της πρόσωπο, παρουσιάζει μία αποτρόπαια ζωγραφιά, μετά, την σχεδόν έγκαιρη απόσβεση. Με την απομάκρυνση της περούκας, φαίνεται το ξυρισμένο της κρανίο και, το βαθυκόκκινο τριαντάφυλλο του εγκαύματος στην δεξιά παρειά και το μέτωπο.
Εκείνος δεν φαίνεται.
Το προφίλ του απενεργοποιείται την ίδια νύχτα. Είχε πάει, είπε σε φίλους, και δεν την βρήκε.
Εκείνη δεν είχε έλθει στην συνάντηση.
Τον είχε περιγελάσει, ένιωθε προδομένος, είπε.
Εκείνη μετά, έγραψε το διήγημα με αντεστραμμένες τις αλήθειες.
Όλο το περιστατικό, ήταν ένα αφήγημα. Τροφή για φαντασίες.
