Σάρα
01/03/2017
Σκοτάδι στ' αυτιά μου. Στο καινούργιο τετράδιο προσχέδια. Οδηγεί κοιτώντας τους καθρέφτες. Κεφτέδες για μεσημεριανό. Χθες τηγάνιζε καλαμαράκια. Πλάι μου στο σινεμά. Την παίρνει ο ύπνος. Ήσυχη. Γαλήνια. Η μύτη στη θέση της. Το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της. Ιδρωμένο σλιπάκι. Φορά ένα κυπαρισί φόρεμα μιλιταίρ με ζώνη δερμάτινη στη μέση. Στο πανί κάτι εξαϋλωμένες από την αδυναμία φιγούρες. Δυο γυμνά σώματα μέσα σε στάχυα. Στυλιζαρισμένες πόζες. Ταμπλώ βιβάν. Χαμηλό ποδήλατο. Κόκκινα αθλητικά παπούτσια. Κολάν μαύρο. Μαύρη μπλούζα. Λεπτή μάλλινη ζακέτα. Μπορντό. Μάτια που μου θυμίζουν αύρα, γέλιο και χρυσάφι. Πίνουμε κιρ στο σαλόνι.Τρώμε στη βεράντα. Μας σκεπάζει ο ουρανός. Μια κουταλιά προφιτερόλ. Ξαπλώνει στον καναπέ. ακουμπά τις κνήμες της πάνω στους μηρούς μου.Της διαβάζω:
"Μην κοιτάξεις πίσω σου.
Δέσε τα κορδόνια στα παπούτσια.
Διώξε τα σκυλιά.
Ρίξε τα ψάρια στη θάλασσα.
σβήσε τα λούπινα.
Έρχονται δύσκολες μέρες." (*)
Ησυχία. Η μονότροπη αναπνοή της νύχτας. Η Σάρα κοιμήθηκε πριν σβήσει τα λούπινα.
...............................................................................................................................................
Πλησιάζει η αυγή. Τη σκεπάζω με τη σκιά μου. Ξαπλώνομαι πλάι της. Μια αχτίδα κόβει στα δυο το πρόσωπό της.
=============================
(*) Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν
