Έρημη σκάλα

Αρθρογράφος: Χάρης Ιωσήφ

06/01/2017

Ἔρημη σκάλα, μωσαϊκό ἀπόντων βημάτων,

Μιά μυρωδιά άναδίδουν τά γερμένα σώματα

Τῶν γέρικων σκεπασμένων μέ πατίνα ἐπίπλων

Ἀπό τίς διαρκεῖς ἐξαχνώσεις τοῦ ἡμίφωτος,

Μόνος ὀμφαλός ζωῆς τό πάνω δῶμα

Φῶς μετέωριζόμενο πάνω ἀπό τή σκουριά

Τῆς σκοτεινῆς οἰκοσκευῆς  μέ ἀγγεῖα ὕπνων,

Καρδιακοί σφυγμοί τίς πρῶτες πρωινές μπόρες

Κουρέλι διάτρητο διαλύεται ἡ ἀχλύ τοῦ ὀνείρου,

Ἡ ἐναλλαγή τῶν σωμάτων στό σῶμα σου

Σφάγεια κατασπαραγμένα πάνω στό χιόνι

Πού πλαγιάζεις μέ σεντόνια ἀναπνοῶν,

Πρίν μεταμορφωθούν σέ μνῆμες τά φιλιά

Λειχήνες γατζώνονται στό  σῶμα σου,

Καθῶς σηκώνεσαι φορῶντας ἀκόμα

Τό ἀπονενοημένο τῆς νύχτας διάδημα.