Καμωμένος

-Τους ξέκανε. Πάνε.Τους πήρε μαζί του.

-Ποιος; 

-Δεν ξέρω. Το ποτάμι που παρέσυρε τους κορμούς. Το αστροπελέκι που έπεσε στο καμπαναριό κι έκανε τις καμπάνες να χτυπούν δαιμονισμένα.

-Σύνελθε. Τι ανοησίες είν' αυτές. Ένα και μοναδικό πράγμα μπορεί να σε ξεκάνει μονομιάς. Ένα πράγμα μόνο είναι που μπορεί να σε ξεκάνει, άμα είσαι καμωμένος.

-Και τι είν' αυτό;

-Ο καιρός.

-Αυτός που είναι περαστικός; Αυτός που φεύγει αφήνοντάς μας πίσω του; Αυτός που φέρνει χιόνι ή σε λούζει στο φως;

-Αυτός. Αλλά πρόσεξε. Αν είσαι καμωμένος. Μόνο τότε. Τότε και μια ριπή αέρα είναι αρκετή να σε ξεκάνει.

-Κι αν δεν είσαι;

-Αν δεν είσαι, ούτε αυτός ούτε κανείς μπορεί να σε βλάψει.

-Γι αυτό καμώσου τον ξεκάμωτο.