Υποκείμενα Νυκτός

Αρθρογράφος: Νεφέλη Ανδριανού

25/04/2016

Και εσύ να φεύγεις

όσο ανοίγω τα μάτια παίρνοντας τα χρώματα ,

περνώντας τις νύχτες σχεδόν χωρίς μορφή

ανάβοντας σπασμωδικά το φως

που θα ξανασβήνει

στα απέραντα της φαντασίας μου,

πολύ μακριά λες

και αισθάνομαι

ότι σάστισε από σιγή ο θρόνος των αισθήσεων

λες και πάψαν όλα να μιλούνε

στις καρδιές μας

θέλω πάλι να είσαι εκεί…

Γιατί ότι ζητήσαμε ήταν μάλλον ένα ναυάγιο

να σωθούμε ένα όνειρο

η πραγματικότητα θα είναι καλύτερη όσο στοχαζόμαστε

ότι εμείς νιώθουμε ως υποκείμενα απλά

όσο θυμόμαστε να κλέβουμε

στιγμές αντικειμενικά από τη φθορά των ημερών