Μην αγοράζετε απομιμήσεις...
04/02/2016
H επιδημία εξαπλώνεται ερήμην των ιατρικών διαγνώσεων και της εποπτείας, που εδώ και δεκαετίες ασκούν τα ανά τον κόσμο παρατηρητήρια της Παγκόσμιας Υγείας. Ουδεμία σχέση υπάρχει με τους τρέχοντες ιούς και ούτε επιβάλλεται η προληπτική χρήση εμβολίου. Και αυτό επειδή αυτή έρχεται από πολύ μακριά, σχεδόν απο τα βάθη της ιστορίας πριν ακόμη οχυρωθούν οι οικογένειες των αστών πίσω απο τα προστατευτικά τείχη των πόλεων. Απαντήσεις για την συγκεκριμένη επιδημία μπορούμε να πάρουμε μόνο συμβουλευόμενοι τα λεξικά, αλλά με ελάχιστες πιθανότητες να αναχαιτίσουμε την επέλαση καθ΄όλη την διάρκεια της εβδομάδας-δίχως να μεσολαβεί αργία και σχόλη-των αναρίθμητων «ψώνιων».
Η ετυμολογία της λέξης φανερώνει ότι έχουμε να κάνουμε με «εγωπαθείς» ή για όσους «δεν έχουν μέτρο στις ατομικές τους ενέργειες». Ή για οτιδήποτε άλλο συνδέεται με τα παραδείγματα, που μπορούμε να σταχυολογήσουμε με βάση την εμπειρία μας στα θρανία της καθημερινής εκπαίδευσης. Λοιπόν, αυτά τα ψώνια-ή όπως αλλιώς θέλει κάποιος να τα ονομάσει-κυκλοφορούν δίχως φωσφορίζουσες πινακίδες ανάμεσά μας.
Μπαίνεις π.χ σε μια αίθουσα τέχνης και πριν προλάβεις να αφεθείς στα πρώτα σκιρτήματα ευχαρίστησης, ξεπροβάλλουν σαν τα ενοχλητικά ζωύφια της υπαίθρου διάφοροι τύποι, άνδρες και γυναίκες, συνοδευόμενοι από ένα εναλλασσόμενο βουητό ήχων, που άν και εκφέρεται με την σημασία των λεκτικών προτάσεων, σε αυτό το συμπέρασμα δεν καταλήγεις εύκολα. Στην ατμόσφαιρα κυκλοφορεί ανεμπόδιστα επιφέροντας εκνευρισμό σε αρκετούς παρευρισκόμενους ένα καταιγιστικό ρεύμα ανάλαφρης επιδειξιομανίας κάνοντας σε να πιστέψεις, ότι απέναντι στέκεται μια ομάδα παιδιών που με τον θόρυβο που προκαλούν επιζητούν μάταια να τα προσέξεις. Χρησιμοποιείς για αυτούς τη λέξη «ψώνια» και ξεμπερδεύεις. Δεν χρειάζεται να πείς κάτι άλλο.
Με τόση δόση εξυπνακισμού, αναρωτιέσαι, να ρέει στο αίμα τους δεν ανεβαίνουν στα ύψη οι τιμές της γλυκόζης; Να είναι άραγε απελπιστικά μεγάλη η ποσότητα του φλύαρου εξυπνακισμού και για αυτό δυσκολεύεται ο οργανισμός να το μεταβολίσει ήσυχα και εν συντομία; Αυτά τα ξεχαρβαλωμένα εν τη αδιάλειπτη κίνηση του στόματος ανθρωπάκια δεν κουράζονται ποτέ να μιλάνε. Οι τριβές με τις αιχμηρές γωνίες του χρόνου ελάχιστα τους αγγίζουν, αφού με τα όσα πράττουν αποβάλλουν τα σχετικά με τις πράξεις τους διλήμματα. Αυτά που ακόμη και στην απλούστερη μορφή τους δεν παύουν ποτέ να βασανίζουν κάποιους άλλους φυσιολογικούς και για αυτό πιο εύθραυστους οργανισμούς…
