Π. Εμμανουήλ Μ. Χριστοδούλου

Άγριο ξύλο τρώει εδώ και κάποιες μέρες ο κακομοίρης ο Μαριάνο Ραχόι. Αρχικά, από έναν 17χρονο στην προεκλογική του ομιλία στην πόλη της Ποντεβέδρα. Και ύστερα από μερικές μέρες, από τους υπόλοιπους ψηφοφόρους της χώρας, οι οποίοι μιμήθηκαν, στις κάλπες αυτή τη φορά, το παράδειγμα του ηρωικού 17χρονου. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο πιτσιρικάς επέδειξε αποφασιστικότητα και διορατικότητα. Θα σκέφθηκε: «η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου είπανε ότι θα πάνε τη Κυριακή να γ….ουνε το κερατά το Ραχόι. Αλλά εγώ δε θα μπορέσω τη Κυριακή, αφού δεν έχω δικαίωμα ψήφου. Δεν το γ..ω  τώρα το κ..ιόλη, που έχω και την ευκαιρία;». Και τον άρχισε, τον Μαριάνο, στα μπουκέτα, αφού πρώτα είχε καταφέρει να διεισδύσει απαρατήρητος στην προεκλογική συγκέντρωση του. Το γεγονός, πάντως, ότι κατάφερε να διεισδύσει απαρατήρητος σε μια συγκέντρωση στην οποία παραβρίσκονταν ο κούκος κι άλλοι τρεις, αποδεικνύει τη μεγάλη του ευφυΐα (του πιτσιρικά, όχι του Ραχόι. Γιατί από ευφυΐα ο Ραχόι, άλλο τίποτα)

Μιας και μιλήσαμε για ευφυΐα, υπάρχει ένα άλλο ερώτημα – ένα ιστορικής σημασίας, θα λέγαμε, ερώτημα –  που τίθεται εδώ. Και το ερώτημα αυτό είναι το εξής: Ποιος είναι πιο ηλίθιος, ο Ολάντ ή ο Ραχόι; Η απάντηση, παρότι φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη, είναι απλή: Ο Ολάντ είναι ηλίθιος. Κι ο Ραχόι, πανηλίθιος. Και είναι πανηλίθιος, ο Ραχόι, γιατί πίστεψε ότι θα ξανάβγαινε πρωθυπουργός, επειδή οι ομογάλακτοι του των Βρυξελλών (Ο Βόλφκανγκ δηλαδή) του είχαν επιτρέψει να μην ξεσκίσει όλους τους υπηκόους του, αλλά μονάχα τους μισούς (ή το 60%). Τα αποτελέσματα των εκλογών της 20ης Δεκέμβρη επιβεβαίωσαν, απλά, τη μαλακία που δέρνει το Ραχόι. Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στ’ αποτελέσματα:

Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ – του απερχόμενου Μαριάνο): 7.215.530 ψήφοι (Μείωση – σε σχέση με τις εκλογές του 2011 –  3 εκ 650 χιλ. ψήφοι!!!)/ 28.72% (από 44,64% . Μείωση: 16.32%)/ 123 έδρες (από 186)

Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE): 22.01% (από 28.76%. Μείωση 6,75%)/ 90 ε.

Ποντέμος (Podemos): 5,189,333ψ/ 20.66%/ 69 ε.

Οι πολίτες-Κόμμα της πολιτών (C’s  –  Ciudadanos – το ποτάμι της Ισπανίας): 3500446 ψ./13,93%/ 40 ε.

Ενωμένη Αριστερά – Λαϊκή Ενότητα (IU-UP – το ΚΚ, οι συγγενείς, οι φίλοι):  923105 ψ./ 3,67%(από 6,92%. Μείωση: 3,25%)/ 2 έδρες (από 9)

Δημοκρατική (ή Ρεπουμπλικανική) Αριστερά της Καταλονίας (ERC): 599,289 ψ/ 2,39% (από 1,06%)/ 9 έδρες (από 3)

«Δημοκρατία και Ελευθερία» (το κόμμα του ριζοσπαστικοποιημένου – πρώην κεντροδεξιού – προέδρου της Καταλονίας Αρτούρο Μας):  565501ψ/2,25% (από 4,17%)/ 8 έδρες (από 16)

«Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα» (EAJ-ΡΝV): 301.585 ψ./ 1.2%/ 6 έδρες. Ελάχιστη μείωση σε ποσοστά και ψήφους, αλλά μια έδρα περισσότερη

 Euskal Herria Bildu (Μπατασούνα – αριστεροί βάσκοι εθνικιστές): 0,87%(από 1,37%)/ 2 έδρες (από 7)

Κόμμα για την κακομεταχείριση των ζώων (μουρλοί αριστεροί οικολόγοι):0,87% (διπλασίασαν τις δυνάμεις τους)

Ένωση, πρόοδος και δημοκρατία (UPyD – ευρολιγούρηδες/ γερμανοτσολιάδες/ νεοφιλελέδες/ βάσκοι γενίτσαροι): 153,498 (πάνω απ’ ένα εκατομμύριο πτώση)/ 0,61% (από 4,7%)

Εθνικιστικό Κόμμα Καναρίων (CC-PNC  – κεντροδεξιοί αυτονομιστές):0,33% (από 0,59%)/ 1 έδρα

«Εμείς – υποψηφιότητα για τη Γαλικία» (αριστεροί αυτονομιστές): 0,28%(από 0,77%)

Δημοκρατική Ένωση της Καταλονίας (UDC – η δεξιά διάσπαση του«Δημοκρατία και Ελευθερία»): 0,26%

«Vox» (φασισταριά): 0,23%

«Recortes Cero–Grupo Verde» (κάποιοι περίεργοι μαοϊκοί): 48217 ψ/ 0,19%

Περισσότερα για Μαγιόρκα (MES – αριστεροί αυτονομιστές): 0,14%

Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας (PCPE – το αδερφό κόμμα του ΚΚΕ): 0,12% (Είπαμε, ρε παιδιά, να μην παίρνουμε και πολύ καλά ποσοστά, αλλά όχι κι έτσι! Υπερβάλλων ζήλος…)   

Ναι για το Μέλλον (Geroa Bai – κεντροαριστερά): 0,12%

Κατά τ’ άλλα, τρία μικρά κεντρώα κομματίδια συγκεντρώνουν αθροιστικά 0,13%, οι ναζί της Ισπανικής Φάλαγγας του JONS: 0,03%, καμιά 7αριά αριστερές οργανώσεις πήραν (μαζί) λίγο πάνω από 0,15%, ενώ τα υπόλοιπα πήγαν σε διάφορα κεντρώα αυτονομιστικά

Αποχή: 26.8% (από 31.06% το 2011)

Εκτός από την αποχή, μειωμένα ήταν και τ’ άκυρα – λευκά. Από 651 χιλιάδες (των εκλογών του 2011), έπεσαν στις 414 χιλιάδες, γεγονός που δείχνει ότι οι λαοί της Ισπανίας έδωσαν μεγάλη σημασία σ’ αυτές τις εκλογές και τις είδαν ως μια σημαντική πολιτική μάχη.

Συμπεράσματα

Καταποντίστηκε το Λαϊκό Κόμμα του απερχόμενου (στον αγύριστο) Μαριάνο Ραχόι. Μπορεί να ήρθε πρώτο, αλλά έχασε 16,32%, σε σχέση με τις εκλογές του 2011. Επίσης, έχασε περισσότερες από 3,65 εκατομμύρια ψήφους. Έχασε, κοντολογίς, το 1/3ο των δυνάμεων του σε ποσοστά και ψήφους.

Βέβαια, ο Μαριάνο δε κατάφερε να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ εκλογικής πτώσης. Αυτό το κατέχει ακόμα το δίδυμο Γιωργάκης – Μπένυ ( – 30,79%, από το 2012). Αλλά ήταν μια καλή προσπάθεια. Κρίμα που δε θα του δοθεί άλλη ευκαιρία. Ούτε σ’ αυτόν, ούτε και στο κόμμα του. Αντίος Μουτσάτσος!

Ορισμένα (ακόμα) στοιχεία, για να καταλάβετε το μέγεθος της κατάρρευσης του ΛΚ:

Στη Βαρκελώνη, την οποία πήραν οι Ποντέμος 27,9%, το ΛΚ πήρε 11,27% από 20,93%

Στην Ταραγκόνα (κι εδώ πρώτοι οι Ποντέμος) το ΛΚ  ήρθε 6ο – από 3ο που ήτανε το 2011. Πήρε 12,22% (από 23,64%)

Στη Μάλαγα πήρε 28,97% – από 49,7%

Στη Λας Πάλμας, την οποία πήρε στο τσακ από τους Ποντέμος, έπεσε στο 28,18% από το 51,03%  που χε πάρει το 2011

Στη Βαλένθια , την οποία επίσης πήρε στο τσακ από τους Ποντέμος, έπεσε στο 30,22% από 52,24%

Έχασε την πρώτη σε πληθυσμό αυτόνομη περιφέρεια της Ισπανίας, την Ανδαλουσία (έπεσε στο 29%, από το 45,59% που χε πάρει το 2011)

Αυτά, για να σκάνε από τη ζήλεια τους οι ΓΑΠ και Μπένυ.

Αλλά ας πάμε στους Ποντέμος τώρα

Οι Ποντέμος – Ποδέμος (οι «Μπορούμε» δηλαδή) έκαναν πράγματι ό, τι μπορούσαν για να περιορίσουν τα ποσοστά τους και να απογοητεύσουν και να ξενερώσουν τον κόσμο. Αλλά δε μπόρεσαν να τα καταφέρουν, αφού οι αγαναχτισμένοι και εξαντλημένοι λαοί της Ισπανίας δεν είχανε να ψηφίσουνε και τίποτα άλλο, οπότε παρ ολίγο να βγουν και δεύτερο κόμμα, προς τέρψιν κι ευχαρίστηση του πολιτικού και θεωρητικού τους καθοδηγητή, του Αλέξη του Τσίπρα

Μια ακόμα παρατήρηση για τους Ποντέμος: Το γεγονός ότι κέρδισαν τη χώρα των Βάσκων και την Καταλονία (παρ’ ότι πούλησαν τους Καταλανούς αποσχιστικούς), δείχνει ότι οι Βάσκοι και οι Καταλανοί θέλουν, περισσότερο από την απόσχιση τους από την Ισπανία, την απόσχισή τους από τη λιτότητα και από τη δικτατορία των μανδαρίνων των Βρυξελλών και των τραπεζιτών. Αν δεν τους κάνουν τη χάρη οι Ποντέμος, θα ξαναγυρίσουν στους αποσχιστικούς. Τυχεροί οι Βάσκοι και οι Καταλανοί, αφού το έχουν δίπορτο…

Οι σοσιαλιστές θα πρέπει να πανηγυρίζουν που δεν εξαφανίστηκαν. Μεγάλη χάρη πρέπει να χρωστάνε στους Ποντέμος, που με τη φιλοευρωπαϊκή τους γραμμή και τα συνεχόμενα καλέσματα για συνεργασία που τους έκαναν, τους νομιμοποιούσαν στα μάτια των μαζών.

Οι πολίτες αποτέλεσαν το ανάχωμα , για να μην πάνε οι εξαγριωμένοι ψηφοφόροι του ΛΚ προς τ’ αριστερά. Πράγματι, οι πολίτες απορρόφησαν ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΛΚ του 2011. Αλλά και το σύνολο των ψηφοφόρων του φιλοευρωπαϊκού κόμματος Ένωση, πρόοδος και δημοκρατία, το οποίο  έχασε 4,09%, σε σχέση με τις εκλογές του 2011.

Ολοκληρώνοντας, το ζήτημα, τώρα, είναι να δείξουν χαραχτήρα οι Ποντέμος. Ειδεμή, υπάρχει και το δίπορτο…