Είχαμε γράψει  σε προηγούμενο άρθρο μας στο στρόβιλο: «ίσως τα μεγαλύτερα προβλήματα η κυβέρνηση (σ. σ: ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) να τα αντιμετωπίσει απ’ το εσωτερικό και όχι απ’ το εξωτερικό. Απέναντί της θα βρει (…) ένα … τμήμα της αστικής τάξης, αλλά κι ένα συνασπισμό λαμόγιων (ας μην τους πούμε πεμτοφαλαγγίτες ακόμα), τα οποία την είχαν βγάλει καθαρή την προηγούμενη περίοδο – αν δεν είχαν κονομήσει κιόλας. Όλα αυτά τα λαμόγια θα επιχειρήσουν, να υπονομεύσουν την κυβέρνηση, να την αδυνατίσουν, να την ανατρέψουν ή να την κάνουν του χεριού τους».

Αυτό που δεν είχαμε ίσως τονίσει, είναι, το ότι αυτός ο συνασπισμός αποτελείται από λαμόγια – επίδοξους πεμπτοφαλαγγίτες, που έχουν πολύ λερωμένη τη φωλιά τους, οπότε έχουν και μεγαλύτερο (και ισχυρότερο) κίνητρο να υπονομεύσουν, να στραπατσάρουν ή ακόμα και ν’ ανατρέψουν την κυβέρνηση, από εκείνο που έχουν τα λαμόγια εξωτερικού – οι εκπρόσωποι των τοκογλύφων, δηλαδή, αλλά και οι εταίρες των Βρυξελλών

Τώρα, τα λαμόγια αυτά θα αρκεστούν στο σαμποτάρισμα και στην υπονόμευση ή μπορεί, να περάσουν και σε ανοιχτά επιθετικές και «επαναστατικές» ενέργειες; Και αν επιχειρήσουν κάτι τέτοιο, σε ποιες δυνάμεις και μηχανισμούς θα στηριχτούν; Και ποιοι θα μπορούσαν, να είναι οι πολιτικοί και θεωρητικοί ηγέτες μιας τέτοιας «επαναστατικής» προσπάθειας;

Ίσως μια πρώτη γεύση, για το τι φιλοδοξούν να κάνουν οι επίδοξοι πορτοκαλί επαναστάτες,  πήραμε την προηγούμενη Πέμπτη, στην πορεία των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής. Οι εργάτες των μεταλλείων της Χαλκιδικής είναι απεργοσπάστες, γιατί δουλεύουν εις βάρος των συναδέλφων – συντοπιτών τους – και προς όφελος των αφεντικών. Επιπλέον, πρόκειται και για απεργοσπάστες σε αποστολή αυτοκτονίας, αφού δουλεύουν και εις βάρος του εαυτού τους  Επικεφαλής εκείνης της πορείας ήταν ο φλογερός, πορτοκαλί επαναστάτης Άδωνις «μπουμπούκος» Γεωργιάδης, ο οποίος αιτιολόγησε τη συμμετοχή στην πορεία, δηλώνοντας στο Twitter, πως «οφείλουμε να τους στηρίξουμε στον αγώνα για τις δουλειές τους».

Αυτό σημαίνει αγνή και άδολη, προλεταριακή αλληλεγγύη. Μπράβο μπουμπούκο, καλά κάνεις και υπερασπίζεσαι το δικαίωμα στην εργασία των απεργοσπαστών. Κάθε απεργοσπάστης έχει δικαίωμα στην απεργοσπασία … εεε … στην εργασία θέλαμε να πούμε. Επίσης, κάθε νταβατζής, κάθε μπράβος, κάθε πόρνη, κάθε ζιγκολό, κάθε βαποράκι, κάθε λαθρέμπορος ναρκωτικών, αλλά και κάθε μαφιόζος έχει δικαίωμα στην εργασία. Αλλά για στάσου ρε μπουμπούκο, οι συντοπίτες των απεργοσπαστών της Χαλκιδικής, οι οποίοι αρνήθηκαν να δουλέψουν με τους εργασιακούς και περιβαλλοντολογικούς όρους, που τους επέβαλε η συγκεκριμένη εταιρία, δεν έχουν δικαίωμα στην εργασία (και στη ζωή); Όχι, γιατί υπάρχει και το δικαίωμα στα υπερκέρδη των πολυεθνικών, των τραπεζιτών και των εγχώριων μεγαλοκαρχαριών, δικαίωμα που πιστά εξυπηρετεί ο μπουμπούκος

Αλλά εκτός από τον μπουμπούκο υπάρχουν κι άλλα μπουμπούκια που φιλοδοξούν να ηγηθούν του αντικυβερνητικού αγώνα.

Έτσι, την ιδεολογική προετοιμασία, και τον πολιτικό- θεωρητικό εξοπλισμό του κινήματος τα έχει αναλάβει ο τιτάνας Άρης Πορτοσάλτε. Και αυτό ήταν φυσιολογικό, αφού κάθε γνήσιο επαναστατικό κίνημα χρειάζεται έναν κάπτεν – Άρη. Επιπλέον, ο κάπτεν Άρης Πορτοσάλτε έχει εντρυφήσει στον Μαρξισμό – Λενινισμό, αφού είναι ένας από τους πλέον συνεπής και αφοσιωμένους αναγνώστες των ανακοινώσεων της μυθικής Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (της γνωστής και αγαπημένης μας ΟΑΚΚΕ δηλαδή), μιας οργάνωσης που χαρίζει απλόχερα το γέλιο στους κατοίκους του κέντρου της Αθήνας και του Πειραιά χάρη στις περίφημες εφημερίδες τοίχου της.

(Για όσους από τους αναγνώστες δε ξέρουν, η ΟΑΚΚΕ είναι μια παρέα γραφικών μεσήλικων – πρώην μαοϊκών – η οποία υποστηρίζει ότι πίσω απ’ όλα βρίσκονται οι Ρώσοι και η ρωσόδουλη ελληνική αριστερά. Οτιδήποτε συμβαίνει στην Ελλάδα και στον πλανήτη το αποδίδει σ’ αυτούς τους δύο παράγοντες….)

Η αλήθεια πάντως είναι ότι το δίδυμο Πορτοσάλτε – ΟΑΚΚΕ βρίσκεται έτη φωτός από τους άλλους επίδοξους ιδεολογικούς καθοδηγητές του πορτοκαλί κινήματος, συμπεριλαμβανομένης και της διεύθυνσης σύνταξης ειδήσεων του Mega Channel

Χρήσιμοι ηλίθιοι

Κάθε πορτοκαλί επανάσταση που σέβεται τον εαυτό της, χρειάζεται τη συμβολή και τη συμμετοχή των λεγόμενων χρήσιμων ηλιθίων. Οι εγκέφαλοι – οργανωτές των πορτοκαλί επαναστάσεων επιλέγουν τους ηλίθιους, που τους χρησιμύουν,  μέσα από τους χώρους της αναρχίας, της άκρας – αριστεράς ή από νεολαιίστικους χώρους – για να τους ξεφορτωθούν μετά.

Υπάρχουν, όμως, σήμερα στην Ελλάδα δεξαμενές άντλησης χρησίμων ηλιθίων;

Φοβούμεθα ότι δεν υπάρχουν και πολύ μεγάλες. Οι περισσότεροι αναρχικοί και ακροαριστεροί έχουν – απ’ ότι φαίνεται – καταλάβει, τι παίζεται, οπότε δε θα τσιμπήσουν. Άντε μερικές εκατοντάδες νοματαίοι – πιτσιρικάδες χαζοβιόληδες. Και πολλούς λέμε…

Λοιπές οργανωμένες δυνάμεις

Λίγες δεξαμενές φαίνεται, να υπάρχουν – προς το παρόν πάντως. Με δεδομένη την απροθυμία – ή και αδιαφορία – των ακροδεξιών (έχουν τα δικά τους προβλήματα τώρα), απομένουν τα σταγονίδια σε κάποιες μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. Αλλά με κάποιες εκατοντάδες μπάτσους – μιλάμε για μάχιμους – δε γίνεται πορτοκαλί δουλειά. Γιατί μπορεί να υπάρχουν πολλά μπουμπούκια, που θέλουν να ηγηθούν πολιτικά ενός πορτοκαλί κάτι ( σε – σαμαρική –  ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, και Ποτάμι υπάρχουν αρκετά τέτοια μπουμπούκια), αλλά δε διαθέτουν τ’ απαραίτητα «χέρια».

Αν οι εκπρόσωποι των δανειστών – τοκογλύφων και σουλατσαδόρων και η διαπλοκή (καναλάρχες, μεγαλοεργολάβοι) θέλουν να αποσταθεροποιήσουν ή/ και ν’ ανατρέψουν την κυβέρνηση, θα χρειαστεί να βρουν κάτι άλλο ….

σαν τους Βουδιστές μοναχούς της φώτο: «Το μέλλον μας δεν είναι ο Συνασπισμός (της Ριζοσπαστικής αριστεράς), είναι η (πορτοκαλί) επανάσταση και ο Βουδισμός….