Προεκλογικά το περίφημο «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», αποτελούσε τον πολιορκητικό κριό του ΣΥΡΙΖΑ, για την κατάληψη της εξουσίας. Μετεκλογικά και μόνον η αναφορά του, εκλαμβάνεται ως προσπάθεια υπονόμευσης της Κυβέρνησης – που μάχεται με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες – όπως και τότε, εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος ο ΣΥΡΙΖΑ, μάχονταν για την υπεράσπιση των συμφερόντων του Λαού και της χώρας. Αν και η Θεσσαλονίκη εξακολουθεί να παραμένει μεγάλη φτωχομάνα, ισοσκελισμένη και επιπλέον πρωτογενώς πλεονασματική, δεν χάνει την αξιοπρέπειά της, παρά τον βιασμό που έχει υποστεί. Οι ασελγήσαντες, περιφέρουν τα ράκη του πολιτικού τους καιροσκοπισμού, που προσπαθεί να επιβιώσει έρποντας, ως «πολιτικός ρεαλισμός» ανά την Εσπερία, εκλιπαρώντας για λίγα ψίχουλα Αγάπης, από τους «άκαρδους», Εταίρους.

«Πολιτικός ρεαλισμός» που ταχύτατα εξελίσσεται σε πολιτικό αμοραλισμό, οδηγώντας μοιραία σε συνάντηση και συνταύτιση, με τους παλιούς «άσπονδους εχθρούς», που τείνουν το χέρι, σε χτυπάνε φιλικά στην πλάτη και είναι έτοιμοι να σου παράσχουν βοήθεια, για την επίτευξη των μεγάλων στόχων του «Έθνους». Την αποπληρωμή του χρέους – και μάλιστα εγκαίρως – την σωτηρία των Τραπεζών, τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις – επιτέλους ως πότε η χώρα θα ταλανίζεται από μια Σοβιετική οικονομία – και πάνω από όλα, την δημιουργία ενός αρραγούς μετώπου των δυνάμεων του «Συνταγματικού Τόξου» για τη Σωτηρία του Ευρώ, της Ε.Ε., και των συμφερόντων του κεφαλαίου. Για τις αψιμαχίες του παρελθόντος θα δείξουν κατανόηση, έχουν μακρά θητεία στα παιχνίδια εξουσίας και ως νεοφώτιστος ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει να διδαχθεί πολλά από αυτούς.

Έχουν διαβλέψει πώς μαθαίνει γρήγορα, και πολλές φορές εκπλήσσονται με την προσαρμοστικότητά του. Είναι βέβαιο ότι θα τύχει της αρωγής τους, για το ξεπέρασμα των ενοχών «Μιας πόρνης που σέβεται», ανακαλύπτοντας το «μαγιοβότανο» της νομής της εξουσίας. «Στην εποχή των Τεράτων» επιβάλλονται οι μεταλλάξεις. Καθίστανται αναγκαία τα λίφτιγκ. Τα σύμβολα, τα πρόσωπα, τα χρώματα, ακόμη και τα αρώματα, μεταβάλλονται. Η όλη επιχείρηση προς το παρόν στέφεται από επιτυχία. Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος. Τυμπανοκρουσίες και ζητωκραυγές από το πλήθος που συνωστίζεται στην αγορά. Απόδειξη πως η νέα κυβέρνηση χαίρει της αποδοχής και της εμπιστοσύνης της κοινωνικής πλειοψηφίας, έχοντας καταλάβει το νου και την καρδιά τους, κουρσεύοντας το κάστρο εκ των έσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ διανύει την Κυριακή των Βαΐων. Εάλω η Πόλις. Αλλά ο Δήμος έχει αντίθετη άποψη.

Υποδέχεται τους απελευθερωτές. Τα νέα δεσμά δεν φτιάχνονται πια από ατσάλι, αλλά από άλλο υλικό, σε σημείο που να φαντάζουν ακατάλυτα. Από ελπίδες και όνειρα ζωντανών και νεκρών. Επιτέλους η Αριστερά στην εξουσία. Αυτό το επιτέλους η Αριστερά στην εξουσία, κάνει ασήκωτη την μπάλα, που οι πολίτες αυτοβούλως περνούν στα πόδια τους. Η Αριστερά από δύναμη απελευθέρωσης, σε θέση υποταγής χωρίς την συνδρομή του χωροφύλακα. Αν και αυτός πάντα παραμένει σε επιφυλακή. Αλλά οι αγώνες της και η ιστορία της, να αποτελούν στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, το πιο ισχυρό ψυχότροπο, για την αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης και συμπεριφοράς. Στη χώρα, γενικώς επικρατεί εύκρατο κλίμα. Ας αφήσουμε τις Κασσάνδρες να «κρώζουν», λέγοντας ότι σύντομα, θα εισέλθουμε στη διακεκαυμένη ζώνη.