Ελεονόρα

Τέλος πάντων, είπε, έτσι με μια μονοκονδυλιά προσπάθησε, θαρρείς, να ξεχάσει ό,τι είχε ειπωθεί ως τότε. Το είχε πάρει το ποτάμι το είχε παρασύρει στα βάθη. Αυτό ήταν πάντα το τρωτό του σημείο. Που αν το καλοστεφτείς μπορεί και να μην ήταν τρωτό αλλά άτρωτο. Εμφανίστηκε ολόκληρος ο στρατός του εναντίον της. Ο λοχαγός ήταν ήρωας πολέμου, του έλλειπε το αριστερό χέρι από τον ώμο. Ο στρατός του αποτελούνταν από πεζικάριους με ελαφρύ οπλισμό, βατραχανθρώπους, πεζοναύτες, αεροπόρους, οδηγούς ελικοπτέρων, ελικόπτερα και έναν γίγαντα που κρατούσε μία αλυσίδα με μια στρογγυλή απόληξη γεμάτη με αλουμινένιες και σιδερένιες αιχμές. Αυτός ήταν ο βασανιστής, ο Ενώχ. Έκλεινε το στρατό του στο στρατόπεδό του κάθε που τελείωνε το παιχνίδι. Σ' ένα κουτάκι είχε φυλαγμένες δηλητηριώδεις μέλισσες που αν τις ξαμολούσε πάνω σε κάποιον θα πέθαινε μέσα σε λίγα βασανιστικά λεπτά από αλλεργικό σοκ. Υπήρχε και ένας νάνος ο οποίος προπορευόταν λόγω ύψους αλλιώς δεν θα φαινόταν καθόλου. Ο νάνος αυτός είχε μια αρμαθιά κλειδιά που άνοιγαν όλες τις πόρτες. Εκτός από μία. Την καρδιά της αγαπημένης του Ελεονώρας. Η Ελεονώρα ήταν μία ψηλομύτα με ύψος 1.67. Δεν ξεχώριζε σε τίποτα εκτός από τη μύτη της. Αυτή ήταν ερωτευμένη με τον μονόχειρα λοχαγό. Ο λοχαγός ήταν τόσο ερωτευμένος με τη γυναίκα του που δε θα έδινε ποτέ την παραμικρή σημασία στην Ελεονώρα. Και εκείνη έκανε τα πάντα να του κινήσει το ενδιαφέρον και η αλήθεια είναι πως κάποτε τα κατάφερνε. Εξαιτίας της γυναικείας της πονηριάς και μην πείτε όλες εσείς οι φεμινίστριες πως είμαι σεξιστής. Απλά τα πράγματα δεν είναι ποτέ απλά. Οι έρωτες είναι δυσανάλογοι, αταίριαστοι, ανέκφραστοι, άτυχοι. Γι' αυτό κανείς δεν ήταν ικανοποιημένος, ούτε ο νάνος, ούτε ο λοχαγός ούτε ο γίγαντας. Μόνο η Ελεονώρα θα μπορούσες να πεις πως απολάμβανε όλη αυτή την ερωτική γοητεία που ασκούσε πάνω στους στρατιώτες.

Αλλά όλα αυτά είναι παλιά ξεπερασμένα από καιρό πράγματα και καταστάσεις που σε λίγο κανείς δε θα θυμάται και ο μονόχειρας λοχαγός θα χει αποκτήσει ξανά μετά από μια θαυματουργή εγχείρηση το κομμένο του χέρι. Ο Γίγαντας θα συνεχίσει βέβαια να είναι Γίγαντας αλλά θα πάψει να είναι βασανιστής. Και ο νάνος δε θα ψηλώσει αλλά επειδή είναι μοχθηρός θα κλειδώσει για πάντα την καρδιά της Ελεονώρας.

κξγ. 2021