Τελευταία Άρθρα

  • Θάλασσα Αίματος

    Περνάς από τους κάμπους μου,  Ολόγιομη εγώ. Δίχως ρόδα. Περνάς τις νύχτες μου… Στων αστερισμών την φωτιά μου… Περνάς μέσα από το ποτάμι μου… Ρέεις. Στα μονοπάτια ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Το φιλί σου ζητώ

    Το φιλί σου ζητώ Άγγιξε με. Φίλα με. Μύρισε με. Γυρεύω το φιλί σου, Στου λαιμού μου την άκρη. Δoς μου το. Όταν οι δυο  μας βρεθούμε. Γεύσεις ...
    Συνεχίστε Εδω

  • τριαντάφυλλο λευκό

    Γλιστράει στον ώμο μου. Τριαντάφυλλο λευκό. Μια λευκή γραμμή. Αλαβάστρινο δέρμα. Γυμνό το κορμί μου. Φαντασία ερωτική. Άρωμα καρύδας στο λαιμό μου. Το άγγιγμα σου αρχίζει. Η μνήμη ...
    Συνεχίστε Εδω

  • Φοβάμαι

    Ο καθένας φοβάται κάτι διαφορετικό Εγώ καμιά φορά φοβάμαι τον φόβο, τη μοναξιά, το κεφάλι μου ακουμπισμένο σε κρεβάτι νοσοκομείου. Φοβάμαι ένα αυτοκίνητο που επιταχύνει καθώς περνώ τη ...
    Συνεχίστε Εδω

Παραφορές

Μόνο η τρέλα είναι πραγματικά τρομακτική. Δεν μπορούμε να την κατευνάσουμε ούτε με απειλές ούτε με πειθώ ούτε με δωροδοκίες.

— Τζότζεφ Κόνραντ

Στρόβιλος

Βλέμμα

Τα βλέμματα. Το μισό πρόσωπο. Από τη μέση και κάτω. Τα βλέμματα της άφιξης. Ύστερα της συνύπαρξης. Το πρωί με άπλυτα μάτια, πυρετικό βλέμμα, μισό στον ύπνο. Νευρική ...

Περιμένοντας

Κάποιοι περιμένουν τον Μεσσία όλη τους τη ζωή. Πεθαίνουν και δε μαθαίνουν ποτέ αν τελικά ήρθε. Η αναμονή τους δεν άξιζε τον κόπο, αλλά όταν το αντιλαμβάνονται είναι ...

Ο Ποιητής

Τα σώματα χάνονται.
Σβήνουν.
Όταν το ένα σμίγει στο άλλο.
Κορύφωση Ηδονής και λατρείας.
Συντέλεια αιώνων χαραγμένη στη στιγμή.
Ένα «σ’ αγαπώ» κρυφό τις ώρες εκείνες φωτάει το ...

Επιστροφή στο Μαύρο

Κατάβαθη. Υγρή. Γυμνή. Άσβεστη. Στο μαύρο. Ασάλευτα, αναζητώ το χαμένο. Ηδονή. Στον λαιμό μου, Αφημένη η νύχτα. Χυτή. Γδυτό το κορμί μου ολάκερο. Κι ο ήλιος κατάφωτος στο ...

Το Πρωινό όνειρο

Μια γλυκιά ωδή βγαλμένη από τους ήχους των κυμάτων κάλυψε το σώμα
μου….
Δυό πάμφωτες αχτίδες κλεμμένες από το νιό φεγγάρι έπεσαν στα μάτια
μου…
Κι έτρεξαν να ...

Στο βάθος

Στο βάθος η θάλασσα καστανή και γαλανή, ταραγμένη και γαλήνια., όταν ακόμη δε φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού όρθρου βαθέος. Τα μάτια της κάμπιες που κυματίζανε. Αφρός που σε ...

Χωρίς εικόνες

Χωρίς λευκά περιθώρια να οριοθετούν την εκτύπωση, και με την αλλαγή ενός γράμματος μόνο, την εντύπωση που σου προκαλεί το αντικείμενο, όταν πρόκειται για υποκείμενο κιόλας: τι σχέση ...

Το ποίημα

Το ποίημα δεν ακούει ούτε βλέπει. Ψαύεται. Πριν καταφύγω στην ελεύθερη πτώση από την ταράτσα απ’ όπου βλέπω τον Κόσμο Νέο, πασπατεύω να βρω το διακόπτη ανεβοκατεβάζοντας το ...