Σέλμα - αυτοπυρπολημένη στα λευκά κελιά  2005 στην   Helin Βolek που χάθηκε

Πυρπολημένο σύννεφο  στου δειλινού την ώρα

Φόρτωσες τα άχρηστα στης γης την πλάτη

Αντίο είπες κι έριξες ξοπίσω σου αλάτι

Λευκό στο θόλο ανοίχτηκε χάσμα για να περάσεις

Και έπειτα να αγιάσεις

Σέλμα της άνοιξης ο πόθος σου το άπιαστο της λευτεριάς ν΄αγγίξεις

σώμα μικρό, Εσύ, με ημερομηνία λήξης

Για άλλον κόσμο ανθρωπιάς πλασμένο κορμί λαμπαδιασμένο

Εφτά μηνών της πείνας απεργία

Θέλαν να σου στερήσουνε τη μόνη ελευθερία

Σε κύκλο σε προσμένει  του ουρανού η χορωδία

Μια κορυφαία, Εσύ, στην τραγωδία.