Τοπίο άξενο

με τρεις οριζόντιους ποταμούς στο μέτωπο, ρηχοί  να το διατρέχουν από ανατολάς προς δυσμάς, στεγνοί τώρα, κάποτε κρατούσαν την υγρασία του ιδρώτα που στεκόταν εκεί τίμιος περιμένοντας  να τον σκουπίσουν

με τέσσερις μικρές χαρακιές από το πόδι της χήνας πλάι στα μάτια που αρνούνται να ανοίγουν, μέσα στρέφονται στο δικό τους χλωμό φως κι αφήνουν αυτές τις μικρές βεντάλιες ανοιχτές να καμαρώνουν

 με δυο  χαρακιές-χαράδρες στενές στη μικρή κοιλάδα του σαγονιού να καταπίνουν ό,τι τρέχει, ρανίδες σάλιου  ή ρυάκια  νερού ή και σταγόνες από λόγια χαμένα

με τόσες διακλαδώσεις -παραπόταμους σαν το  Δέλτα μεγάλου ποταμού πάνω στα μαραμένα μάγουλα να φροντίζουν να διοχετεύσουν τα απρόσμενα δάκρυα  που έφτασαν ξαφνικά μετά από μεγάλη ξηρασία