Σουηδικές εκλογές: οι πραγματικές αιτίες της ανόδου της δημαγωγικής δεξιάς

Σουηδικές εκλογές: οι πραγματικές αιτίες της ανόδου της δημαγωγικής δεξιάς

Μετά τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ιταλία ήρθε η σειρά και της Σουηδίας να αποκτήσει ένα μεγάλο λαϊκιστικό, δεξιό, «ξενοφοβικό» κι ευρωσκεπτικιστικό κόμμα…    

Είναι οι «Σουηδοί Δημοκράτες» οι οποίοι στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την προηγούμενη Κυριακή – 9/9 –  στη Σουηδία πήραν 17,6% κι αναδείχθηκαν τρίτο κόμμα, αυξάνοντας κατά 5% την εκλογική τους απήχηση…

Οι περισσότεροι «ειδικοί», «αναλυτές» και «δημοσιολόγοι» βγάλανε για μια ακόμη φορά το ίδιο λαθεμένο συμπέρασμα: η άνοδος της ξενοφοβικής άκρας δεξιάς έχει να κάνει με την άνοδο της ξενοφοβίας και με την ανασφάλεια που νοιώθει ένα κομμάτι των ευρωπαίων πολιτών λόγω της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης και της ανόδου της εγκληματικότητας και της «τρομοκρατίας», που η ίδια – η μετανάστευση δηλαδή – προκαλεί!

Και για μια ακόμη φορά δεν έχουνε  δίκιο:

Σύμφωνα με έρευνες σουηδικών δημοσκοπικών εταιρειών, που έγιναν μετά την εκλογή, τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούσαν τους σουηδούς  ψηφοφόρους αφορούσαν, κατά σειρά προτεραιότητας, το κράτος πρόνοιας. Τα τέσσερα πιο σημαντικά θέματα ήταν: η κοινωνική πρόνοια , η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία κι η ισότητα. Το μεταναστευτικό  ήταν μόλις όγδοο!  

Κι οι «Σουηδοί Δημοκράτες» εκτινάχτηκαν γιατί είπαν: 

«Η κυβέρνηση που μας κυβερνάει εδώ και 4 χρόνια έδωσε προτεραιότητα στους αιτούντες άσυλο, αντί να δώσει στους φτωχότερους συνταξιούχους καλύτερο βιοτικό επίπεδο, να μειώσει τις ουρές στα νοσοκομεία και να επισκευάζει τα χαλασμένα σχολεία»*

Και γιατί απαίτησαν να δοθούν περισσότερα λεφτά για την υγεία και περισσότερα προνόμια στους ανέργους 

Κι όχι γιατί ζήτησαν αυστηρότερες προϋποθέσεις για την απόκτηση υπηκοότητας, όπως επαρκή γνώση της σουηδικής γλώσσας και βαθμός αφομοίωσης στην σουηδική κοινωνία

Από την άλλη, ο λόγος για τον οποίον το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σουηδίας πήρε το χαμηλότερο ποσοστό του – 28,4%  –  από τις εκλογές του 1911 (!), δεν ήταν η συμπάθεια που έδειξε για τους μετανάστες – πρόσφυγες, αλλά γιατί αύξησε το όριο συνταξιοδότησης και συνέβαλε με τις πολιτικές του στην απαξίωση του κράτους πρόνοιας, που το ίδιο είχε οικοδομήσει μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…

Και αν απέφυγε, προς το παρόν την πλήρη «πασοκοποίηση» είναι γιατί στη Σουηδία δεν έχει διαλυθεί ολοκληρωτικά – ακόμα  –  το κράτος πρόνοιας, αλλά και γιατί έκανε μια αριστερή – λεκτικά – στροφή λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές.

Γιατί ανεβαίνει η λαϊκιστική δεξιά;

 Η πικρή αλήθεια είναι ότι το λαϊκιστικό δεξιό αυτό κόμμα το ψήφισαν οι άνεργοι – η Σουηδία βέβαια έχει μόλις 6% ανεργία, οι ημιαπασχολούμενοι – ο αριθμός τους ανεβαίνει στη χώρα, οι χαμηλόμισθοι εργάτες και συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι πιεσμένοι ή κατεστραμμένοι μικροεπιχειρηματίες…      

Κι αυτό το αποδεικνύει και μια άλλη έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι Σουηδοί Δημοκράτες πήραν το 26% των ψήφων των «μπλε κολάρων» – άνοδος 15% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές  –  και το 25% των μικροεπιχειρηματιών κι αγροτών, κατηγορίες στις οποίες οι σοσιαλδημοκράτες έπεσαν σημαντικά…  

Συμπέρασμα:

Η λαϊκιστική κι ευρωσκεπτικιστική δεξιά ανεβαίνει – πανευρωπαϊκά – λόγω των αντιλαϊκών πολιτικων λιτότητας, κι επειδή η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία έχουν αντικατασταθεί – σε μεγάλο βαθμό από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.

Ολοένα κι ευρύτερα κοινωνικά στρώματα μπαίνουν στο περιθώριο. Ολοένα και περισσότεροι ευρωπαίοι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι με την φτώχεια…

Και πάνω στην απόγνωση τους εγκαταλείπουν τα κόμματα του κέντρου, που τους πρόδωσαν, και στέφονται σε «αντισυστημικά» κόμματα – αριστερά ή δεξιά…

Βέβαια καθόλου αντισυστημικά δεν είναι κόμματα σαν τους Σουηδούς Δημοκράτες, τη Λίγκα του Βορρά ή την Εναλλακτική για τη Γερμανία, αλλά – ελλείψει αριστεράς –  η δημαγωγία τους πιάνει στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας.   

Όσο οι πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις που κυριαρχούν στην ΕΕ αρνούνται να δουν τις πραγματικές αιτίες για την άνοδο των κομμάτων αυτών, όσο αρνούνται ν’ αλλάξουν πορεία και πολιτική, τόσο η κοινωνική πόλωση θα οξύνεται, και η εθνικιστική δεξιά θα μεγαλώνει και θα αυξάνει την επιρροή της

Η ανάγκη για μια προοδευτική και δημοκρατική αλλαγή στην Ευρώπη γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική

* Από προεκλογική ομιλία – στο Μάλμε –  του επικεφαλής των «Σουηδών Δημοκρατών» Jimmie Akesson