Ιστορίες από το καφενείο – αστακομαρονάδα Μέρος Γ’ – Βαμμένα μωβ μαλλιά

Η Δάφνη Αρχοντοπούλου ορμάει λυσσασμένα στην Λεϊλά Γκιουζέλ Μαλάκα, σύζυγο του Ιμπραήμ Σουλτάν Μαλάκα – επιχειρηματία,  συνεργάτη και φίλου του αδερφού της, του Αγησίλαου Αρχοντόπουλου δηλαδή, και με μια αστραπιαία κίνηση βγάζει την μπούρκα από το πρόσωπο της, καθώς την ξαπλώνει βίαια στο πάτωμα της σαλονοτραπεζαρίας  

Η αποκάλυψη του προσώπου , μετά την βιαία αφαίρεση της μούρκας  προκάλεσε σοκ σ’ όλους – σχεδόν – τους συνδαιτυμόνες…

Επειδή ο στρόβιλος είναι ένα έγκυρο και αντικειμενικό διαδικτυακό μέσο μαζικής ενημέρωσης κι επιμόρφωσης, σας μεταφέρω κατά λέξη – και χωρίς καμιά διάθεση – πρόθεση –  κουτσομπολίστικου κιτρινισμού – τη διήγηση του Μίκη Θεοδωράκη:

Μάγκες μου, δε μπορείτε να φανταστείτε γιατί μι εις τη νι μιλάμε!

Ύστερα σηκώνεται από την καρέκλα του και με απλωμένα τα χέρια – κοιτώντας ταυτόχρονα την πυλωτή, φωνάζει

Ναραμού! Ναραμού!!

Και συνεχίζει, αφού ξανακάθεται – με τη βοήθεια του καθιστού βούβαλου και του Εμμανουήλ –  στην καρέκλα – πολυθρόνα του, κοιτώντας πάντα την πυλωτή:

Πράσινα αμυγδαλωτά μάτια, κόκκινα σαρκώδη χείλη και…, και…, και…

Ο γονατισμένος Καθιστός Βούβαλος – με αδημονία:

Πεχσ’το, ευλοχημένε!

Ο Μίκης συνεχίζει τη διήγηση του, αφού ακουμπάει, όντας όρθιος ξανά, τα χέρια του στους ώμους του ευλαβικά γονατισμένου καθιστού βούβαλου:

Και με βαμμένα μωβ πάνκικα μαλλιά!      

 Ο καθιστός βούβαλος δεν καταλαβαίνει:

Δηλαδή, Μίκη μου;

Δηλαδή, η μουσουλμάνα αποδείχτηκε μοϊκάνα!

Δεν περιμένω να καταλάβει ο κ. βούβαλος και παρεμβαίνω

Και μετά;

Και μετά άρχισε η κυρά Άσπα τα γαλλικά…