Ιστορίες από το καφενείο – αστακομαρονάδα Μέρος Β1– Λακέρδα

Σας μεταφέρω με όση μεγαλύτερη ακρίβεια μπορώ την εξιστόρηση που μας έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης για τα όσα δραματικά του συνέβησαν:  

Ο Μίκης και η Δάφνη – Νταίζη Αρχοντοπούλου είναι καλεσμένοι για δείπνο στο σπίτι της Ασπασίας Μάνου – Αρχοντοπούλου, της μάνας  της Δαφνης δηλαδή, στον πύργο της στην Εκάλη

Είναι Παρασκευή απόγευμα

Καλεσμένοι ακόμα είναι ο Αγησίλαος, ο αδερφός της Δάφνης, ένας Ινδονήσιος συνεργάτης του – ο αδερφός της Δάφνης είναι εισαγωγέας ψαριών και θαλασσινών από τον ινδικό ωκεανό και την νοτιοανατολική Ασία – ονόματι Ιμπραήμ Σουλτάν Μαλάκα – απλή συνωνυμία με τον πρώην γενικό γραμματέα το ΚΚ Ινδονησίας, η σύζυγος του επιτυχημένου ινδονήσιου επιχειρηματία, η Λεϊλά Γκιουζέλ Μαλάκα, η Περιστέρα – Μπέτυ κι ο Αλέξης –Άλεξ – δηλαδή τα παιδιά – σκυλιά του Μίκη Θεοδωράκη και της Δάφνης, δηλαδή, τα νιόπαντρα που πάντρεψε ο καφετζής σ’ ένα προηγούμενο επεισόδιο…

Που ’χαμε μείνει;

Α, ναι:

Μενού:  

Ριζότο με αχινό και φουά γκρα, καραβίδες σερβιρισμένες κρύες μαζί με χαβιάρι, πίτα φραγκόκοτα με μαύρη τρούφα, ραβιόλι με φουά γκρα, στρείδια με πουρέ από λεμόνι και σκόρδο, χαβιάρι με σπαράγγια και – φυσικά: αστακομακαρονάδα!

Στις δυο κορφές του μεγάλου – μήκους 8 μέτρων – τραπεζιού έχουν καθίσει ο Μίκης κι η Νταίζη, στα δεξιά της η Ασπασία Μάνου, στη μέση – κι αντικριστά μεταξύ τους – οι ινδονήσιοι, και δίπλα στον Μίκη, ο Άγις…

Στο πάτωμα απολαμβάνουν την αστακομακαρονάδα τους οι νεόνυμφοι, η Περιστέρα κι ο Αλέξης δηλαδή…

Ο Μίκης αντί να τρώει παρατηρεί το αβυσσαλέο ντεκολτέ της Λεϊλά Γκιουζέλ, μιας και το πρόσωπο της είναι καλυμμένο ολοκληρωτικά από μπούρκα, ή τζιχάμπ, ή κάτι τέτοιο εν πάση περιπτώσει

Αντίφαση, θα μου πείτε… Αλλά δεν είχα δει κι εγώ τις προάλλες ένα γκιουζέλ χανούμ στην ομόνοια, η οποία ήταν καλυμμένη από τη μέση κι απάνω, και φόραγε ένα καταξεσκισμένο εφαρμοστό τζιν; Και φαινόντουσαν τα πάντα, ρε παιδιά! Δηλαδή, τα πάντα όλα!!

Αλλά που είχαμε μείνει;;

Α, ναι:

Η Δάφνη ξεροβήχει κι απευθύνεται στον Μίκη

«Μίσελ, δε σας βλέπω να έχετε όρεξη!»

Μίκης – παρατηρώντας – πάντα –  το αβυσσαλέο ντεκολτέ της Λεϊλά Γκιουζέλ:

«Όχι μουν…, εε…, Δαφνάρα μου… Έχω φάει φακές με λακέρδα το μεσημέρι…»

Για να συμπληρώσει, κυνικά, κοιτώντας τη δάφνη, τώρα:

«Κι μ’ ένα κεφάλι κρεμμύδι βουτηγμένο σε λαδόξυδο!»

Η σοκαρισμένη Δάφνη χτυπάει με δύναμη το χέρι της στο δρύινο τραπέζι κι απευθύνεται εκνευρισμένη στην  μητέρα της:

«Μαμά, ακούτε τι λέει ο ελεεινός χωρικός;»

Για να συνεχίσει:

«Προτιμάει τις βρωμοφακές του, από την εξαίσια μαγειρική σας!»     

Η Δάφνη, όρθια πια, κοιτώντας πότε τον Μίκη και πότε τη μάνα της:

«Δεν φαντάζεσθε, μητέρα, τι τραβάω με αυτό το γύφτουλα! Κάθε μέρα φακές!! Ούτε στην κατοχή να ’μασταν!!!»

Μαλάκα:

«Κι εμένα αρέσει φαγκή! Μπάζω Λεϊλά μαγκειρεύει συκνά…»

Κι ύστερα:

«Αλλά λακέρντα, τι είναι;»

Δάφνη – εξοργισμένη με την ινδονησιακή αγένεια:

«Να πεις στη Γκιουζέλ σου να βάζει και καμιά μπούργκα στα βυζιά!»

Αγησίλαος:

«Έλα, ρε Μαλάκα! Σ’ αρέσει κι εσένα η φακή;»

Η παρέμβαση Αγησίλαου οξύνει περαιτέρω την κατάσταση…

[Συνεχίζεται]