Και τα κοπρόσκυλα έχουνε ψυχή μέρος Α'

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει στο καφενείο λαχανιασμένος ο Μιχάλης - ή Μίκης -  Θεοδωράκης

Είναι σε αθλία κατάσταση

Σκισμένος, αναμαλλιασμένος και με μια μελανιά στο αριστερό του μάτι

Εγώ  με τον Νίκο τον Γκάτσο – απλή συνωνυμία –  στεκόμαστε όρθιοι μπροστά από την μπάρα, περιμένοντας να μας δώσει ο καφετζής τα ποτά που του είχαμε παραγγείλει – δύο τσίπουρα εγώ – ένα για μένα κι ένα για τον Πάνο τον Εμμανουήλ, ο οποίος έχει κάτσει έξω και  μας περιμένει, και το κλασικό Bell’s του Γκάτσου –  μ’ ένα πάγο και σε ψηλό ποτήρι.

Στην μια γωνιά της μπάρας κάθεται ο Μάκης (Σεραφείμ) ο Κριεκούκης, ο οποίος πριν τη δραματική είσοδο του Μίκη στο καφενείο διάβαζε ένα βιβλίο για τους βαλκανικούς πολέμους – μη με βάζετε τώρα να θυμηθώ τίτλο και συγγραφέα,  και στην άλλη, ο Κυριάκος ο οποίος κελαηδούσε ανέμελα…

Επίσης, στην καφενειακή σκηνή βρίσκονταν, την ώρα της επεισοδιακής – και που ’στε ακόμα –  εμφάνισης Θεοδωράκη, ο Κυρ Μίμης και ο Μπαρμπ’ Αποστόλης, οι οποίοι είχαν κάτσει στις αριθμημένες θέσεις τους – απέναντι από την κεντρική οθόνη του καφενείου –  και καθηλωμένοι έβλεπαν ένα αδιάφορο ματσάκι του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ     

Α, κι ο καφετζής απουσιάζει από τη σκηνή

Απορημένοι και συνάμα ανήσυχοι κοιτάμε τον Μίκη να κατευθύνεται με βαριά βήματα σε μια καρέκλα κάτω από την κεντρική οθόνη

Δεν δείχνει να είναι οργισμένος ή θυμωμένος ή φοβισμένος. Ούτε προσβεβλημένος ή σοκαρισμένος

Η έκφραση του προσώπου του μαρτυρά περισσότερο μια ψυχική κούραση, μια βαρεμάρα

Παρακολουθούμε τον Μίκη να σωριάζεται– ουσιαστικά, να ξαπλώνει –   σε μια αναπαυτική καρέκλα  ακριβώς δίπλα από την κεντρική οθόνη

Ύστερα κοιτάει εμένα και μετά το ταβάνι

Ρωτάω ανήσυχος

«Έλα ρε μαλάκα μου, τι σου συνέβη;»

Με ξανακοίταξε κι αφού κούνησε μερικές φορές πέρα δώθε το κεφάλι του, απάντησε

Η Δάφνη… αποφάσισε να παντρευτεί τον Αλέξη!

 πριν σκεφτώ, αιφνιδιασμένος όπως ήμουν, ξαναρωτώ τον Μίκη

«Ποιόν Αλέξη, τον Τσίπρα;»

«Όχι, το άλλο το κοπρόσκυλο»

Η απάντηση ήχησε διφορούμενη αφού μπορούσε να ερμηνευθεί ως

Όχι, τον άλλο, το κοπρόσκυλο

Αλλά και ως

Όχι, το άλλο κοπρόσκυλο

Στην α’ περίπτωση ο Τσίπρας δεν είναι κι αυτός κοπρόσκυλο – είναι μόνο ένας κάποιος άλλος Αλέξης

Αλλά στη β’ είναι κι αυτός – ο πρωθυπουργός δηλαδή –  κοπρόσκυλο, όπως κι ένας κάποιος άλλος Αλέξης

Σε κάθε όμως περίπτωση δεν πρόκειται να είναι ο Αλέξης  ο Τσίπρας ο μελλοντικός σύζυγος της Νταίζης, αλλά κάποιο άλλο κοπρόσκυλο, …εεε, κάποιος άλλος Αλέξης, εννοούσα

Έτσι η Περιστέρα – η Μπέτυ –  η  Μπαζιάνα δε πρέπει να ανησυχεί. Ο Αλέξης δεν πρόκειται να την χωρίσει για τα μάτια της Δάφνης – Νταίζης – Αρχοντοπούλου…

Αλλά με ποιο κοπρόσκυλο Αλέξη πρόκειται να παντρευτεί η Μπέτυ, …εεε, η Νταίζη;

Ο Μίκης φαίνεται ότι άκουσε τη σκέψη μου:

«Με το σκύλο, ρε μαλάκα!!»

Μου απάντησε φωνάζοντας

Προτού απαντήσω στην απάντηση του, με διακόπτει ο παραξενεμένος μπάρμπα – Μίμης:

«Ο Τσίπρας επιτρέπει να παντρευόμαστε και ζώα τώρα;»

Ρωτάει την ομήγυρη, με γουρλωμένα μάτια

Στο πλάνο εμφανίζεται ο Λουκάς, και μου λέει ψιθυριστά:  

Παρ’ τους  τώρα και βγαλ’ τους έξω

Και μετά απομακρύνεται με γοργά βήματα προς το εσωτερικό της μπάρας, μονολογώντας χαμηλόφωνα:

Μα τι πράγμα είναι τούτο, γαμώ την σχιζοφρένεια μου εδώ μέσα

Υπακούοντας στη διαταγή του καφετζή, παίρνω το Νίκο, τον Μίκη και το τσίπουρο και πάμε προς τα έξω να βρούμε τον Πάνο και να συζητήσουμε αυτήν την παράδοξη εξέλιξη…  

 

[Συνεχίζεται]

 

Από τις Ιστορίες από το καφενείο

του Μανόλη Χριστοδούλου