22. Αγγελίες γάμου

A.Ο άντρας στην φωτογραφία, είναι ωραίος. Τέτοιο χαμόγελο, ούτε κινηματογραφικός αστέρας. 

Γλύφει το στόμα της, στην ιδέα τέλειων δοντιών που θα συμμετέχουν σε φιλιά.

Κατά την τηλεφωνική τους επικοινωνία, μαθαίνει ότι έχει μεγάλο ξυλουργείο στην πρωτεύουσα, αλλά μένει στην εξοχή. Ζει σε ένα σπίτι, πνιγμένο από τριαντάφυλλα, γιασεμιά και φούλια, με τον δίδυμο αδελφό του. Ο αδελφός του, δεν εργάζεται γιατί πάσχει από τα νεύρα του. Κάποτε, όταν ήσαν μικροί, ερωτεύτηκαν την ίδια γυναίκα. Αυτή είχε κοιμηθεί και με τους δύο, μα κατέληξε με τον ίδιο – είχαν ζητήσει απ τον άλλον, να δώσει την ευχή του για να παντρευτούν, μα εκείνος αρνήθηκε.

Την ρωτά πως είναι. Πως άραγε, θα ήθελε εκείνος να είναι;. Της λέει, πως, την προτιμά ξανθιά, με καμπύλες. Αν έχει και γαλανά μάτια, ακόμη καλύτερα.

-Έτσι είμαι, του απαντά.

Στο εργαστήρι της, φτιάχνει μία γυναίκα, όπως ακριβώς την θέλει εκείνος.

Δεν του αναφέρει… πως, όταν βγάζει την μάσκα, τα μαλλιά και το σώμα της, μένει η ά λ λ η, η απούσα  στους καθρέφτες. Πως, είναι η καμμία, η γυναίκα – αέρας. Το τίποτα, το sweet nothing’s. Πως, βρίσκεται μόνον στα όνειρα των ανδρών. Ιδανική, και μη, όχι  αναλώσιμη.