Σε αγαπώ

Σε αγαπώ, η πιο δύσκολη λέξη να ειπωθεί έναρθρα χωρίς αμήχανα νάζια, κατάματα, με πλήρη αποδοχή του βάθους της. Από την άλλη, εύκολα την λένε οι πιο πολλοί και από τα δύο φύλα. Βουτυρώνουν με λιπαρά τον έρωτα που και μια αδύνατη εις βάθος ματιά, κατάματα αρκεί.

Γι αυτό είναι σφάλμα να την εκφέρεις για να την βιάσεις.

Όταν εκφέρεις το σε αγαπώ, με ένα ΑΛΦΑ από εδώ, ένα ΓΑΜΑ από εκεί

το ΠΙ και το Ω-μέγα σε καταχνιά, απλά για να περάσει από το αφτί,

αφαιρείς την χρυσή τομή.

Φτιάχνεις ας πούμε μια λέξη, δήλωση βαρυσήμαντη τυλιγμένη σε εφημερίδα.

Και αυτό είναι το σχόλιο, γίνεται κάτι σαν αγγελία στις τελευταίες σελίδες, καταχνιά.

Όταν η λέξη σε αγαπώ εκφέρεται με τονισμό στο Ω-μέγα,

μέχρι τέλους δηλαδή, γεμίζει πλήρως με προσήλωση από εσένα.

Σε αγαπώ,

κύμα που δεν σπάει στα βράχια,

λέξη φορτωμένη τριαντάφυλλα

που στρώνουν σεντόνια

και μέσα ανακατεμένα

όλα του ουράνιου τόξου τα χρώματα.