Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 2016 Παλιές καραβάνες, νέα φιντάνια και μεγάλα (όσο και περίεργα) ονόματα 3ο Μέρος

Επειδή το Ε. Π έχει αρχίσει ήδη, επιταχύνουμε την παρουσίαση των εθνικών ομάδων. Αναπόφευκτα, η παρουσίαση μας δεν μπορεί παρά να εμπεριέχει και στοιχεία σχολιασμού των ματς

 

Αγγλία:

Η Αγγλία έκανε ήδη την παρθενική της εμφάνιση στη διοργάνωση. Και κατάφερε να παραχωρήσει ισοπαλία στη Ρωσία, η οποία κοιμότανε για 91 λεπτά (η Ρωσία ισοφάρισε στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων). Μονάχα η εθνική Αγγλίας θα μπορούσε να το καταφέρει αυτό: Να τρέχει, να παλεύει, να πιέζει την αντίπαλη ομάδα, να χάνει ευκαιρίες, να βάζει γκολ, και τελικά να ισοφαρίζεται μερικά δευτερόλεπτα πριν λήξει το παιχνίδι. Αυτή είναι η εθνική Αγγλίας που γνωρίσαμε κι αγαπήσαμε. Είναι λούζερ γιατί είναι η ομάδα της εργατικής τάξης της Αγγλίας. Κι η εργατική τάξη της Αγγλίας είναι λούζερ – αλλά και βουτηγμένη – ως στα μπούνια – στη μπύρα και στ’ αλκοόλ. Μπορεί να νικήσει αυτή η εργατική τάξη, ούσα μονίμως μεθυσμένη κι άμπαλη;

Γουή’ λλ ση.

Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στο υλικό της

Ο παίκτης που ξεχωρίζει είναι ο αρχηγός της, ο 32χρονος άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Γουέιν Ρούνεϊ. Είναι το δέκα το καλό της ομάδας, είναι ο παιχταράς της, αλλά έχει μεγαλώσει πια. Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι είναι πιτσιρικάδες  (από 20 μέχρι 26 χρονών) και οι περισσότεροι παίζουν στην Τότεναμ (Tottenham Hotspur) του Λονδίνου. Από τους πιτσιρικάδες της Τότεναμ είναι ο Έρικ Ντάιερ (νούμερο 17/ κεντρικός μέσος) σκόρερ του ματς με τη Ρωσία. Από τους υπόλοιπους   της Τότεναμ διακρίθηκαν στο ματς με τη Ρωσία οι Κάιλ Γουώκερ (2), Ντάνι Ρόουζ  (3) – τα πλάγια μπακ

Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στον Τζαμαϊκανό 21χρονο δεξιό εξτρέμ της Μάντσεστερ Σίτυ Ραχίμ Στέρλινγκ. Ο Ραχίμ τρέχει, τρέχει, τρέχει, τρέχει, τρέχει. Τρέχει με τη μπάλα (σ’ αυτό είναι πολύ καλός), τρέχει χωρίς τη μπάλα, τρέχει ακατάπαυστα, τρέχει πολύ γρήγορα, τρέχει και δεν φτάνει. Γιατί δε μπορεί να κάνει τίποτα άλλο σωστά, εκτός απ’ το να τρέχει. Και γιατί ως γνωστόν: όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια. Και τρέχει…

Από τους παίχτες που δεν παίξανε στο ματς με τη Ρωσία, δύο μπορεί ν’ αποδειχτούν πολύτιμοι στο μέλλον: Ο ένας είναι ο Τζέμι Βάρντι της Λέστερ (ν: 11/ 29 χρονών/ σέντερ φορ), ο οποίος παράτησε – προσωρινά βέβαια – στα 27 του τις μπυραρίες και τις Παμπ της Βόρειας και κεντρικής Αγγλίας, για να οδηγήσει τη Λέστερ στην κατάκτηση του φετινού (2015 – 2016) πρωταθλήματος  Αγγλίας. Αξίζει, εδώ, να πούμε, προτού συνεχίσουμε με το Βάρντι, ότι προπονητής της Λέστερ Σίτυ (το Λέστερ είναι μια πόλη της κεντρικής Αγγλίας, μεγέθους Πάτρας – δηλαδή η Λέστερ Σίτυ είναι η Παναχαϊκή της Αγγλίας) είναι ο διάσημος Ιταλός μάγος της προπονητικής Κλαούντιο Ρανιέρι, ο άνθρωπος που εξαφάνισε την εθνική Ελλάδος από τους πίνακες κατάταξης της ΦΙΦΑ. Συγκεκριμένα, από την 11η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, την οδήγησε στην 41η! Μέσα σε μερικές εβδομάδες. Αν αυτό δεν είναι αυτό μαγεία, τι είναι. Η μεγαλύτερη, πάντως, επιτυχία του Ρανιέρι, στους τρεις μήνες που έκατσε στο πάγκο της Εθνικής Ελλάδας, ήταν η εντός έδρας ήττα από τις νήσους Φερόες, μια ομάδα ψαράδων ενός νησιωτικού συμπλέγματος του βόρειου Ατλαντικού. Ο μάγος Ρανιέρι κατάφερε να μεταμορφώσει τους ψαράδες σε παιχταράδες. Αυτό κι αν ήτο μαγεία. Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στον πραγματικό μάγο της Λέστερ Σίτυ, τον  Τζέμι Βάρντι

Ο Βάρντι προτού γίνει παγκοσμίου κλάσης σκόρερ, ήταν εργάτης σε μια βιομηχανία παραγωγής ορθοπεδικών ειδών, μιας και η Θάτσερ είχε κλείσει τα ορυχεία της περιοχής όταν ο Τζέμι ήταν ακόμα μωρό. Όταν δε δούλευε στο εργοστάσιο, περνούσε τις ελεύθερες ώρες του παίζοντας μπάλα στην ομάδα της γειτονιάς του και ξύλο στις παμπ του Νιούκαστλ. Όταν γυρνούσε σπίτι του, εξουθενωμένος από τη δουλειά, την μπάλα, τις μπύρες και το ξύλο, τον περίμεναν σπίτι η μάνα του κι ο πατριός του και τον άρχιζαν στα μπινελίκια: «τι ζωή είναι αυτή που κάνεις, βρε κοπρόσκυλο;» του έλεγε η Μάνα του. «Πότε θα σοβαρευτείς;», πρόσθετε ο πατριός, προτού τον αρχίσει στις μάπες. Αλλά κι η αγαπημένη του δεν του συμπεριφερόταν χειρότερα: «ή βγάζεις λεφτά ή χωρίζουμε!». Έτσι, ο 25άρης –  τότε –  Τζέμι το αποφάσισε: «θα γίνω ο καλύτερος σέντερ φορ του νησιού», είπε μια μέρα, έχοντας βαρεθεί το ξύλο και τις προσβολές. Και το έκανε. Αφού παράτησε τη δουλειά, εν μέσω μπινελικίων από αφεντικό, μάνα, πατριό και γκόμενα, άρχισε να παίζει επαγγελματικά ποδόσφαιρο και μέσα σε 4 χρόνια είχε γίνει ο καλύτερος (γηγενής) σέντερ φορ του νησιού. Κι έχει κάθε δικαίωμα τώρα να λέει: «Έχετε να πείτε κάτι τώρα αφεντικό, μάνα, πατριέ και Μπέκι (η φιλενάδα); Αν δεν έχετε να πείτε τίποτα, αφήστε με τώρα να πιώ τα μπυρόνια μου σαν άνθρωπος».

Πολλά ηθικά διδάγματα μπορεί να βγουν από τη συγκινητική ιστορία του Τζέμι Βάρντι. Ας αρκεστούμε σε ένα: Φανταστείτε πόσο άμπαλοι είναι οι υπόλοιποι γηγενείς σέντερ φορ του νησιού, ώστε να μπορεί ένας αλκοολικός εργάτης (αν και δεν υπάρχει μη αλκοολικός εργάτης στην Αγγλία) που αρχίζει να παίζει μπάλα στα 25 του, να γίνεται μέσα σε 4 χρόνια καλύτερός τους! Μπράβο, ρε συ Τζέμι, πιες τα μπυρόνια σου τώρα ελεύθερα! Σου αξίζει!

Ο έτερος  από παίχτες που δεν παίξανε στο ματς με τη Ρωσία, που μπορεί ν’ αποδειχτεί λύρα (στερλίνα) εκατό στο μέλλον  είναι ένας 18άρης ονόματι Μάρκους Ράσφορντ. Είναι επιθετικός, παίζει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και φορά τη φανέλα με το νούμερο 22. Εν αντιθέσει με το Βάρντι, ο Μάρκους άρχισε να παίζει μπάλα στα 5 του. Και δεν έκανε τίποτε άλλο απ’ το να παίζει μπάλα. Γι’ αυτό είναι ο καλύτερος τεχνίτης που υπάρχει στο νησί. Όντας μόλις 18 ετών! Η ατυχία, όμως, του μικρού Μάρκους είναι ότι οι περισσότεροι συμπαίκτες του είναι ή άμπαλοι, ή αλκοολικοί, ή πανηλίθιοι (ή και τα τρία μαζί), οπότε δε μπορούν να καταλάβουν τις κινήσεις και τις πάσες του.  Μικρέ, παίξε μπάλα μόνος σου παιχταρά μου! Μη δίνεις ούτε πάσα στους μαλάκες τους άμπαλους τους συμπαίκτες σου!

Ολοκληρώνοντας με την Αγγλία, αξίζει ν’ αναφερθούμε στον παμμέγιστο προπονητή της, τον Ρόι Χόντζσον.

Ο Ρόι Χόντζσον είναι αλκοολικός. Κι το απέδειξε αυτό για άλλη μια φορά στο ματς με τη Ρωσία. Από το 15ο λεπτό και μετά άρχιζε να πίνει από ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερού. Είναι προφανές ότι το μπουκαλάκι δεν περιείχε απλό νερό, αλλά σκωτσέζικο νερό – δηλαδή Ουίσκι. Ώσπου να φτάσει, το λοιπό,  το ματς στο 70ο λεπτό, ο Ρόι είχε γίνει ντίρλα. Παραπάταγε στο πάγκο. Για αυτό,  μετά  άρχισε τα παλαβά του. Αφού έβγαλε το καλύτερο παίχτη της ομάδας έξω, την έπεσε για ύπνο. Για να ξυπνήσει από τους πανηγυρισμούς των φιλάθλων της Ρωσίας, της οποίας ο προπονητής επίσης είναι αλκοολικός, με τη διαφορά ότι αυτός είχε κοπανήσει τις βότκες του προτού αρχίσει το παιχνίδι, γι’ αυτό, άλλωστε, ξεκίνησε την ομάδα με 4 επιτελικά χαφ (δεκάρια), κάτι που είχε κάνει, στο παρελθόν, μονάχα ένας προπονητής:  ο κοκαϊνομανής Μαραντόνα στο Μουντιάλ του 2010 (στο Αργεντινή – Γερμανία 0 – 4). Αλλά ο ρώσος προπονητής ξενέρωσε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να κάνει τις κατάλληλες διορθωτικές αλλαγές και να σώσει την παρτίδα (βασικά, ο Λεονίντ Σλούτσκι, ο προπονητής της εθνικής Ρωσίας, κοιμότανε από την αρχή του ματς, αλλά ξύπνησε στο 71ο λεπτό – από τους πανηγυρισμούς των Άγγλων φιλάθλων (των χούλιγκαν δηλαδή). Μην τους ξυπνάτε, ρε παιδιά!).

Γ’ Όμιλος

Πολωνία: Ομαδάρα

Η Πολωνία είναι ομαδάρα. Και σαν σύνολο και σαν ποιότητα παιχτών. Ως ένα βαθμό, αυτό τ’ απέδειξε και 1 – 0 επί της ηρωικής – πλην άμπαλης – βορείου Ιρλανδίας.

Καλύτερος παίχτης της θεωρείται ο αρχηγός της,  ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο 27χρονος σέντερ φορ (νούμερο 9) της Μπάγερν Μονάχου.  Αλλά μπορεί αυτή η Πολωνία να έχει και καλύτερους. Όπως:

Ο 19χρονος χαφ (παίζει μέσα αριστερά) της Κρακοβίας Μπάρτος Καπούστκα της Κρακοβίας (νούμερο: 21) και ο 22χρονος φορ (νούμερο 7) του Άγιαξ, Αρκάντιους Μίλικ, ο οποίος έβαλε και το μοναδικό γκολ του παιχνιδιού

Άλλοι γνωστοί παίχτες της Ομάδας είναι

Ο Γκολκήπερ Βόιτσεκ Σέζνι 1 (ν: 1/ 26 χρ/ Ρόμα) και ο 26χρονος Γκρέγκορζ Κριτσόβιακ (το δεκάρι της Σεβίλλης)

Από τους παίχτες που δεν έπαιξαν στο ματς με τη Β. Ιρλανδία, η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση μπορεί να είναι το νούμερο 8 (που δεν τον ξέρουν όλοι με αυτό) ονόματι Κάρολ Λίνετι. Ο 21χρονος Κάρολ παίζει στη Λεχ Πόζναν

 

Β. Ιρλανδία: Περήφανα νιάτα, τιμημένα γερατειά

Η συμπαθής Βόρεια Ιρλανδία διαθέτει τρεις από τους μεγαλύτερους παίχτες που συμμετέχουν στο τουρνουά. Σε ηλικία, εννοούμε:

Τον γκολκήπερ της αγγλικής Νοτς Κάουντι Ρόι Κάρολ (38 προς 39 χρονών) και τους (36άρηδες –  προς 37) Γκάρεθ Μακ Ώλεϊ (αμυντικός της αγγλικής Γουέστ Μπρόμγουιτς Άλμπιον) και Άαρον Χιούζ (σέντερ φορ της Μελβούρνης)

Αρχηγός της ομάδας είναι ο πιτσιρικάς (μόλις 31 χρονών) χαφ της αγγλικής Σαουθάμπτον, ο Στήβεν Ντέηβις

Από τους παίχτες της ομάδας που δεν έχουν φτάσει ακόμα σε ηλικία γάμου (σύνταξης, δηλαδή), ο μόνος που ξέρει μπάλα είναι ο 28χρονος Κάιλ Λάφερτυ, το δεκάρι της ομάδας.

Οι Πάντι Μακ Ναιρ (ν: 17/ 21 χρ/ Μάντσεστερ Γιουν.) και Γουίλ Γκριγκ (9/ 24) δεν έπαιξαν στο παρθενικό παιχνίδι της ομάδας. Λέτε να κάνουν τη διαφορά αργότερα;

Ή μήπως τα γερόντια, που επίσης δεν έπαιξαν στο πρώτο παιχνίδι, θα δώσουν τη λύση;