Δύο στιχουργήματα
18/05/2016
Μπάλα
Μπάλα η γης ο ήλιος κι όλ’ οι πλανήτες του
Ποσειδών Άδης-Πλούτος και Δίας
τριγυρίζει Θεός τους αλήτες του
η Ζωή μήτρα άγια μιας βίας
Η που πάντα μετράει τα λόγια της
Αφροδίτη-Άρης έλξη και κρύο
Κρόνος νιος αραδιάζει τα σόγια της
Ερμής φως καπετάνιος στο πλοίο
Ουρανός πανσελήνου στο γήπεδο
κι όλ’ οι παίκτες κρυφοί Γαλαξίες
πλήθος γένη-Λαοί στο υψίπεδο
Θαυμαστές και Ταγοί στις αξίες
Απ’ αγάπη ο πενταστοιχειοστρόβιλος
το φιλί της Ζωής και η Δίκη
μουσικός των αγγέλων ο όμιλος
παγιδεύει αέναα τη φρίκη
Ε ρε πλάκες που σπάζουν ημίθεοι
στο ξερό οι κρυστάλλινοι ανθρώποι
παίζουν μπάλα πολίτες ισόθεοι
για μια γης βλαστερό ηλιοτόπι
Τρίστρατο
Σ’ ένα σημείο ύστατο
φέγγει μπροστά σου τρίστρατο
τρεις δρόμοι πάνε ανοιχτοί
στον έναν θα ξετυλιχτεί
το μέλλον σου επίστρατο
Τριπλό του δρόμου χώρισμα
σημάδι δες και γνώρισμα
τρεις πινακίδες φωτεινές
ανακοινώνουν τις ποινές
της εκλογής σου ζόρισμα
Κι ορθός μες τη διασταύρωση
διαλέγεις τώρα σταύρωση
στέκεις διαβάζεις ξαναλές
ΤΥΨΕΙΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ
του κάθε δρόμου η διάβρωση
Είν’ η ζωή μας πέρασμα
κι όσο να βγει συμπέρασμα
πας δίχως να σκεφτείς πολύ
στου τρίτου δρόμου τη σχολή
και στ’ άγνωστου το κέρασμα
