«Ψυχή σημαία»

Έχω σαν σημαία μια ψυχή

στο γαλάζιο κύμα ματωμένη

κλείνει σαν αυλαία υπό βροχή

μα ευθύς ανοίγει κι επιμένει

 

Έχω μια ψυχή τρανή γιορτή

μαχητών ερώτων της τα βέλη

που τοξέψαν βρήκαν αορτή

των εχθρών, καρφώθηκαν με μέλι

 

Έχω μια πληγή ιστορική

στης ψυχής μου τ’ άλικο κορμάκι

που σε βλέπει κόκκινο πανί

ταπεινό του κόρνερ σημαιάκι

 

Έχω μια ψυχή ελληνική

δύστροπη, ελεύθερη κι ωραία

σαν παρθεί την καίω όπως «κακοί»

μιαν αμερικάνικη σημαία

 

 

Έχουμε σημαία την ψυχή

κυματίζει, σύνορα επιβλέπει

μα περνά σιγά η εποχή

ξένη η μια την άλλη που την βλέπει