Τ’όνομα μου…
11/02/2024
Κι η φωτιά ρέει.
Με το φορτίο της άγριας ηδονής,
Θες να βυθίσεις τον πόθο σου,
Μέσα στο χώμα μου.
Απάτητο χώμα.
Εύφορο. Παρθενικά φτιαγμένο.
Καν’ το.
Κι απόψε το όνομα μου, μονάχα…
Ύμνησε το.
Δίχως σιωπή.
Τρέξε στην σκέψη σου.
Κοίτα με, μες στο σκοτάδι.
Μονάχα εγώ σου απέμεινα,
Σαν ήλιος αυτόφωτος.
Κοίτα.
Οπές σε όλο το σώμα μου.
Στη θάλαττα της κλίνης,
Σπέρνω τον οίστρο.
Σαν μέθη εκρήξεως.
Ολονύκτια, απόκρυφη άφεση.
Ύμνησε.
Τ’ όνομα μου.
Και στάξε την λάβρα μέσα μας.
Ήχοι απόκοσμοι ρέουν.
Έρωτας είναι.
Σφαγή ανελέητη.
Θάνατος είναι.
Κύμα στο κύμα.
Κορμί στο κορμί.
Ανάβαση βάρβαρη.
Πάθος προκρούστειο.
Ύμνησε.
Τ ’όνομα μου αυτή τη φορά.
Κι οι ατμοί μου εκπνέουν.
Ραγισμένα στα μάτια μου τ’ άστρα.
Καθότι τον ουρανό του κορμιού μου,
Στον έδωσα.
Ύμνησε.
Τ' όνομα μου απόψε…
