τρελός ή δυσειδής;

Δυσειδής ή τρελός ο λαγός είναι λόγος αποσυμφόρησης, μια εναντιοδρομία άνευ αποτελέσματος, άνευ αποχρώντος λόγου, εκτός κι αν ο γάλλος έσκυψε βαθιά ώσπου να συναντήσει με το βλέμμα του τα παπούτσια του – για την ακρίβεια τις μύτες τους πιο βαθιά δεν μπορούσε να διπλώσει το στομάχι του γιατί ήταν πια προγάστωρ, ωστόσο ο Άλλος σαν άλλος Αλέξανδρος, Κεμάλ, Μωάμεθ, προσπέρασε με βήμα σταθερό πατώντας σε έδαφος που μια νύχτα θα επισκεπτόταν ανυπερθέτως φέρων μάσκα και γιαταγάνι και θα ατένιζε – περάστε! μα παρακαλώ! Περάστε αν θέλετε στα ενδότερα! - ασκαρδαμυκτί κοιτώντας τους ενοίκους μιας γης που κάποια χρόνια πριν κατείχε και καθόταν στο θρόνο έχων στα πόδια του την Τουραντώ, ενώ μπροστά του υποκλινόταν ένα μικροκαμωμένο ανθρωπάκι, μισοριξιά, αλλά κανείς δεν πήρε είδηση την οξεία γωνία κάτι σαν οξεία αμυγδαλίτιδα, αξάν σιρκοφλέξ και άλλα κοσμητικά εξεστόμισε ο Άρχων που είχε πλάι του μια περικεφαλαία, μια στάμνα που έσταζε από ηδονή και έναν κύλικα όλα δωρισμένα από τον βασιλέα, χάριν παιδιάς παίζοντες άπαντες πεσσούς πίσσα μαύρους ενώ απαίτησε να πάρει τα μαύρα πιόνια ασορτί με την ψυχή του τη μαύρη νύχτα, τις μαύρες κουρτίνες τις οποίες παρέδωσε στην πυρά, όπως και την πόλη , αν και ήθελε να κάψει μόνο τη μισή, την άλλη μισή την άφησε άκαυτη και ανονείρευτη, τον δε Ιησούν φραγγελώσας παρέδωσε ίνα σταυρωθεί! κξγ 8/12/23